Μέθυσα

Ήπια απόψε μια γουλιά γλυκό κρασί

από το ποτήρι σου,

στα χείλη του ένοιωσα την ανάσα σου,

στο χρώμα που αναγνώρισα την ψυχή σου,

ήταν κόκκινο,

στο βυθό καθρεφτιζόταν το βλέμμα σου.

Στη γεύση μου ο κόσμος όλος,

στην ψυχή μου ουρανός και θάλασσα μαζί,

με της δύσης τα χρώματα,

ο ορίζοντας όλος.

Εσύ δίπλα μου με χαμόγελο,

η αγάπη όλη,

η παρουσία σου μια υπέροχη οπτασία,

το χαμόγελο σου έμεινε στα χείλη μου,

Αγάπη μου, δεν μέθυσα με το κρασί,

με σένα μέθυσα,

πάλι.

Αθανάσιος Νασιόπουλος