
οι λέξεις μου,
χαράζουν τη μοναξιά.
μα άντεξα γιατί,
σκιά με φίλησε,
στο θλιβερό το χάραμα της έρημης μου λεμονιάς...
έζησα
τόσες νύχτες πνιγμένες σε άγιες αμαρτίες
και τόση λησμονιά χόρτασα
στου χρόνου την αλητεία.
της αυγής
ο λαβωμένος έρωτας,
λιγόστεψε σε μιά θολή ματιά μου...
ύπνος ήσυχος...
σκιά με φίλησε.
Σακελλάρης Καμπούρης

Comments