Την πόρτα έκλεισα αργά,
στριμώχτηκα σε μια γωνιά ·
μάτι απόψε δεν προβλέπεται να κλείσω.
Άφησα απ' έξω τα κλειδιά,
έπαψα να φοβάμαι πια ·
χωρίς εσένα, πες μου, πώς θα συνεχίσω ;
Έσβησα φώτα από νωρίς
δίπλα μου, γύρω μου κανείς ·
απ΄το παράθυρο μού γνέφει ένα αστέρι.
Έμεινα σκέψεις να κρατώ,
απόψε να 'ρθεις σου ζητώ
μα πού να είσαι αυτή την ώρα, ποιος το ξέρει ;
Κρατώ τα μάτια σφαλιστά,
εικόνες ξεπηδούν μπροστά
από τα χρόνια μου που έζησα κοντά σου.
Εσύ σκυμμένος πάρα κει,
η αγκαλιά σου φυλακή
κι ένα καρφί όπου ακουμπήσω το άγγιγμά σου.
Τα χέρια έπεσαν βαριά,
αγκάλιασαν την παγωνιά,
ήχος κανένας · όλα μέσα μου σβησμένα.
Στ' άδειο δωμάτιο σκιές,
φωτογραφίες μας πολλές
και όλα τ' άλλα όπως τα 'χες αφημένα.
Πώς έγιναν απόψε, δες
οι θύμισες κραυγές βουβές ·
στα χείλη πάγωσε το λατρευτό όνομά σου.
Στο νου μου γύρισαν στιγμές,
φιλιά, αγάπη κι αγκαλιές ·
παντού και γύρω μου πλανιέται τ' άρωμά σου.
Comments