Είναι κουρασμένος
τα μάτια του, το σώμα του,
η σκέψη του.
Βαρέθηκε πια.
Το ίδιο και το ίδιο,
κάθε μέρα, κάθε νύχτα.
Πουθενά εξηγήσεις.
Αιτίες δεν υπάρχουν, μόνο αποτελέσματα,
τετελεσμένα γεγονότα.
Υπακούει, απαντάει,
σε αμφίβολες εντολές.
Οι επιλογές του
περιορισμένες, οι αντιδράσεις του χαμηλόφωνες.
Σκύβει το κεφάλι·
κι αν όχι το κεφάλι την τιμή.
Γίνεται αριθμός.
Τον προσθέτουν, τον αφαιρούν,
τον πολλαπλασιάζουν, τον διαιρούν,
χωρίς διακρίσεις.
Η ζωή του ένα κουτί
και μες σ’ αυτό το κουτί,
μες στο χαρτόνι
εμπορεύεται την ψυχή του,
προδίδει ιδανικά,
λέει ψέματα και κανείς δεν τον βλέπει,
γιατί κανείς δεν ανοίγει το κουτί του
μιας και κανείς δε βγαίνει απ’ το κουτί του.
Γιώργος Καστρουνής, “Εκτός Ορίων”, Εκδόσεις 24γράμματα
Commentaires