Κι έτσι...💦

Κι έτσι, με μια ανάσα νέου κόσμου,

ξετυλίγεται μπροστά μας.

Ένα μονοπάτι στρωμένο 

από θαύματα μικρά και ανείπωτα.

Κάθε μέρα θα είναι σπόρος,

κάθε βλέμμα σου φως,

κάθε άγγιγμά σου υπόσχεση

πως το αύριο θα ανθίσει μία καινούργια μέρα. 

Σε κρατώ και σκέφτομαι πως

ό,τι κι αν φέρουν οι άνεμοι,

όπου κι αν χαθεί η σκέψη μου,

η ελπίδα θα είναι η πανοπλία μου —

σταθερή, απέραντή, άφθαρτη.

Γιατί μαζί σου, 

ο κόσμος γράφεται 

πάλι από την αρχή,

κι όλα, μα όλα, ντύνονται 

στου έρωτα το κόκκινο με μια πινελιά ουσιώδους ευτυχίας.

Ιωάννα Σταθοπούλου 💦