Κατερινάκι...

Με ζαλίζει η μυρωδιά σου

η αγκαλιά σου όνειρο.

Το κεφαλάκι σου πάνω στον ώμο μου,

τόση ζεστασιά,τόση εγκατάλειψη.

Ένα μικρό κορμάκι κοιμάται γαλήνιο,

βογκά κάποτε,

χαμογελά περισσότερο

απ τα ξέγνοιαστα όνειρο φαντάσματα.

Ώρες ατέλειωτες

μπορώ να σε κρατώ,

να γίνομαι ο φύλακας άγγελός σου

να με παρασέρνεις στην παιδική σου ψυχούλα.

Θα μεγαλώσεις

αλλά αυτές οι στιγμές,

ο χορός από

ανεπιτήδευτες μπουκλίτσες,

αληθινή λατρεία,

ευτυχία,ύπαρξη,

ανθρώπινο θαύμα.

Κατερίνα Καρασούλα 🌹