Κάποτε θα συναντηθούμε
στον ίδιο δρόμο που περπατούσαμε παλιά
κάτω απ΄ τα αστέρια
χέρι με χέρι.
Τα μάτια γεμάτα θέλω
Τα χείλη μας υγρά
Θάλασσες νέες θ΄ αρμενίσουμε
τόπους με βράχια και σπηλιές ΄
με ήλιο και βροχή
Η όστρια θα μας χαϊδεύει τα μαλλιά
και το μελτέμι θα επουλώνει τις πληγές
Θα ζήσουμε όμορφα, στο υπόσχομαι
Αρκεί να αφεθείς στο όνειρο.
Στο όνειρό μας.
Αφροδίτη Διαμαντοπούλου 🌹
Κώστας Κούκας 🌹
Comments