top of page

ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΡΩΤΕΣ ΔΕΝ ΦΟΡΑΝΕ ΝΥΦΙΚΟ


Άνοιξε το μήνυμα στο κινητό της, διαβάζοντας σχεδόν δυνατά:


«Αγάπη μου μοναδική, έτυχε κάτι απρόοπτο με το αυτοκίνητο και δεν θα είμαι στην εκκλησία, δεν θα προλάβω.

Θα είσαι η πιο όμορφη νύφη, θα λάμπεις ολόκληρη όπως λάμπουνε πάντα τα μάτια σου και εύχομαι αυτή η λάμψη μέσα τους να μείνει για πάντα!

Σε αγαπώ πολύ! Θα σε δω το βράδυ στο πάρτι, μικρή»



Χαμογέλασε κλείνοντας τα μάτια και την ίδια στιγμή έκλεινε την οθόνη του κινητού της.


Την ίδια στιγμή ο Άρης έδινε λεπτομερείς οδηγίες στον ταξιτζή που θα έφερνε το πακέτο με τον τεράστιο σομόν φιόγκο.

Η πτήση του έφευγε σε πενήντα λεπτά, έπρεπε να ήταν ήδη μέσα στο αεροδρόμιο.

Δεν μπορούσε με τίποτα να τη δει νύφη δίπλα σε κάποιον άλλο, έστω και αν αυτός ήταν ο δικός της «εκλεκτός».

Θα πλήρωνε το τίμημα της δικής του δειλίας με το να φύγει μακριά της, όσο μακριά μπορούσε στο παρόν στάδιο.

Στα σχεδόν τριάντα ένα του χρόνια, θα έπρεπε μέχρι τώρα να είχε βρει το θάρρος να αποκαλύψει τον κρυφό του έρωτα για την Ιωάννα και ας «τσαλακωνόταν».

Δεν το έκανε όμως και τώρα λέγοντας της όλη την αλήθεια, ανοίγοντας όλα, μα όλα τα χαρτιά της καρδιάς του, της τα έλεγε όλα σε ένα γράμμα, που ευχόταν να διαβάσει μόνη της, ως οι οδηγίες του.

Μπήκε στο χώρο επιβίβασης, με το κεφάλι σκυφτό, να μην δουν οι υπόλοιποι επιβάτες τα υγρά του μάτια.

Ίσως να μην ερωτευόταν ποτέ ξανά. Η καρδιά του, ήταν δικιά της, ίσως για πάντα!

Το μόνο που ήθελε ήταν να είναι εκείνη ευτυχισμένη!




1990


Η Ιωάννα μαζί με την Ελένη, δεκατετράχρονα κοριτσόπουλα, κατέβαιναν τις σκάλες του σχολείου όταν η σπρωξιά από τους συμμαθητές τους που έτρεχαν στις σκάλες τις έριξε και τις δυο, φαρδιές πλατιές στα τελευταία σκαλοπάτια.

Η Ελένη τη γλύτωσε με μια πονεμένη πλάτη αλλά η Ιωάννα είχε μια γερή θλάση στο γόνατο και τον αστράγαλο που θα την καθήλωνε για κάποιους μήνες.

Ήταν τότε, που μετά την απολογία των αγοριών στον γυμνασιάρχη, ήρθε πιο κοντά ο Άρης στην Ιωάννα, έχοντας δώσει τις απαραίτητες εξηγήσεις, πολύ τίμια και σοβαρά και από την πρώτη στιγμή μια γνήσια, πραγματική φιλία γεννήθηκε μεταξύ τους.

Είχαν γίνει αυτοκόλλητοι και όλοι πίστευαν πως ήταν ζευγάρι.

Οι ίδιοι όμως είχαν άλλη άποψη.



Ο Άρης έβρισκε στο πρόσωπο της Ιωάννας την αδερφή που τόσο ήθελε, μια και ήταν μοναχοπαίδι και η Ιωάννα πίστευε πως της έστειλε η μοίρα τον Άρη επειδή ήθελε απεγνωσμένα έναν αδερφό, αφού είχε μπουχτίσει με τις τρεις μεγαλύτερες αδερφές της.

Μαζί την τελευταία χρονιά του γυμνασίου, μαζί στο λύκειο, η φιλία τους όλο και δυνάμωνε.

Η Ιωάννα και ο Άρης περιστασιακά εκμυστηρευόταν ο ένας στον άλλο κάποιους κρυφούς τους έρωτες. Χαζολογούσαν και γελούσαν αλλά ποτέ δεν είχαν κάτι σοβαρό, ούτε ο ένας, ούτε ο άλλος.

Ακόμα και στο πανεπιστήμιο κατάφεραν και οι δυο να μπουν στο Πάντειο, κράτησαν δυνατή τη φιλία τους και ο Άρης είχε γίνει ο «σωματοφύλακας» της Ιωάννας.


Τότε είχε γνωρίσει και την Μάρθα που έμειναν μαζί ένα χρόνο, μετά όμως η σχέση τους «ξέφτισε» και ο Άρης, ως άνθρωπος λιγομίλητος αλλά σωστός, της είπε ότι δεν μπορεί να την κοροϊδεύει αφού τα συναισθήματα του είχαν αλλάξει.

Η Ιωάννα ως η «καλή νεράιδα» του συμπαραστάθηκε μέχρι να σταθεί στα πόδια του, αφού αυτή ήταν η πρώτη του «συναισθηματική απώλεια», όπως ακριβώς είχε κάνει και ο ίδιος όταν η δίκη της σχέση με τον Γιάννη, την είχε ρίξει στα Τάρταρα, όταν της είπε πως τα είχε βρει με την πρώην του.

Μετά την στρατολόγηση του Άρη και το μεταπτυχιακό της Ιωάννας οι δυο νέοι είχαν «ψιλοχαθεί» για τρία περίπου χρόνια μιλώντας μόνο με γράμματα και που και που κανένα τηλεφώνημα.

Όταν πια η Ιωάννα επέστρεψε από την Αμερική ως καταξιωμένη κοινωνιολόγος και γνωρίζοντας ότι και ο Άρης συνέχισε με το μεταπτυχιακό του στην Αθήνα, οι δυο νέοι βρέθηκαν ξανά και η φιλία τους συνέχισε από εκεί που ήταν· τουλάχιστον έτσι νόμιζε η Ιωάννα.


Ο Άρης από την στιγμή που την είδε να μπαίνει στην καφετέρια που είχαν πει να βρεθούνε εκείνο το απόγευμα του Ιούνη, η καρδιά του ήξερε ότι ποτέ δεν θα χτυπούσε για καμία άλλη έτσι.

Πόσο είχε αλλάξει η «μικρή του φιλενάδα» μέσα σε τρία χρόνια.


Στα είκοσι δύο της είχε γίνει γυναικάρα. Τα κάστανα μακριά μαλλιά της έπεφταν στους ώμους της και οι ξανθιές, βαμμένες αφέλειες που έπεφταν στο πρόσωπό της, έκαναν τα μελισσιά της μάτια να λάμπουν ακόμα πιο πολύ!

Έπεσε στην αγκαλιά του σχεδόν κλαίγοντας, λέγοντας του πόσο πολύ τον πεθύμησε και πόσο πολύ της έλειψαν τα πειράγματά του.

Ο Άρης αντιλήφθηκε αμέσως τον ερωτισμό που του ενέπνεε η «κολλητή» του αλλά κατάφερε να μην το δείξει.

Με τα πολλά που είπαν κατάφερε να πείσει τον εαυτό του, ότι αυτό ήταν λόγω του χρόνου που πέρασε και ότι τώρα που βρέθηκαν ξανά, θα ηρεμούσε αυτό που είχε νιώσει μόλις την είχε δει εκείνο το απόγευμα.

Πέρασαν έναν υπέροχο χρόνο κάνοντας συνεχώς παρέα, πήγαν ταξίδια με φίλους και ο έρωτας του Άρη όλο και φούντωνε, αλλά ποτέ δεν της είπε τίποτα.


Στην εταιρεία που είχε πιάσει πρόσφατα δουλειά η Ιωάννα, γνώρισε τον Δημήτρη.

Δούλευε στο οικονομικό τμήμα της εταιρείας, με σπουδές στην Αγγλία και με πολύ καλές συστάσεις από τις προηγούμενες δουλειές του.

Το όμορφο παρουσιαστικό του, οι ευγενικοί του τρόποι ήταν αυτά που τράβηξαν την νεαρή σχεδόν εικοσιτετράχρονη Ιωάννα.


Ο Άρης, ένιωσε τα σωθικά του να καίγονται, ήθελε να τσιρίξει, όταν τους γνώρισε· αλλά εκείνη έδειχνε τόσο ευτυχισμένη και ο Δημήτρης, έδειχνε να την έχει πριγκίπισσα.


Για ακόμη μια φορά έπνιξε τα συναισθήματά του και δεν της είπε τίποτα. Στα σχεδόν είκοσι εννιά του δεν είχε στεριώσει σε μια σχέση, μια και όσες κοπέλες τον περιτριγύριζαν, ο Άρης τις σύγκρινε με την Ιωάννα. Στα μάτια του φάνταζε η ιδανική, η μοναδική που τον ήξερε πιο καλά από όλους, ίσως και πιο καλά από τη μητέρα του, η οποία ήταν η μόνη που κατάλαβε τον έρωτα του γιου της για την επιστήθια φίλη του.


Ένα μελαγχολικό πρωινό για τον Άρη, πήγε να πιούνε τον καφέ τους και η κυρία Μαρία βλέποντας τον, του τα είπε ένα χεράκι.

⁃ Χρόνια το παλεύεις λεβέντη μου, πες της το να ελαφρύνει η ψυχή σου, ίσως να είναι για καλό, μην βάζεις με το μυαλό σου ότι θα την χάσεις από φίλη. Κάποιοι έρωτες έτσι κρατάνε αιώνια, γιατί ο άνθρωπος που είναι για σένα, σου ξεκλειδώνει την καρδιά, διαβάζει το μυαλό σου πριν αρθρώσεις λέξη· η λάμψη στα μάτια του σε παρασύρει, σου καταλαγιάζει τη σκέψη σου πριν εκφράσεις ακόμα την ανησυχία σου, ξέρει και ερμηνεύει τις ματιές σου, ξέρει τι ακριβώς θέλει να πει η σιωπή σου, ολοκληρώνει τις προτάσεις σου πριν προλάβεις να τελειώσεις την πρόταση σου και εσείς οι δυο…

⁃ Φτάνει μαμά, η Ιωάννα είναι ήδη πέντε χρόνια με τον Δημήτρη, δεν γίνεται να της πω τίποτα. Της έχει κάνει πρόταση γάμου, μου το ανακοίνωσε με τόση χαρά ψες! Σε ένα χρόνο παντρεύονται, δεν μπορώ να της πω τίποτα! Θα μπει και η δική μου η ζωή σε τάξη, μην έχεις έγνοια.




15 Οκτωβρίου 2005


Η μεγάλη μέρα είχε φτάσει!

Η Ιωάννα ένιωθε τόσο χαρούμενη αλλά και τόσο αγχωμένη.

Η Ελένη, η κολλητή της από μωρά, δίπλα της σε όλη αυτή την αναμπουμπούλα του γάμου!

Μετά το κομμωτήριο, η μακιγιέζ ήρθε στο πατρικό της και έβαψε το μισό τους σόι, μετά ο φωτογράφος για τις οικογενειακές φωτογραφίες, όλα ένα άγχος!


Ο ήχος του κινητού της, την έκανε να βγει από το ξαφνικό παραλήρημα που την έπιασε, να ρωτά τους πάντες αν ήταν όλα οκ.

Διάβασε το μήνυμα και ένιωσε ένα σφίξιμο στο στομάχι. Μια περίεργη «τσιμπιά» στην καρδιά, της έκοψε για μια στιγμή την ανάσα.

Ο αγαπημένος της φίλος, ο «αδερφός» της, το άτομο που μοιραζόταν τα πάντα μαζί του, θα έλειπε από το μυστήριο του δικού της γάμου.


⁃ Τι έγινε και τα βάψαμε μαύρα; την έβγαλε από τις σκέψεις της η Ελένη.

⁃ Τίποτα, ο Άρης δεν θα είναι στο μυστήριο, κάτι έχει πάθει το αυτοκίνητό του. Ευτυχώς, θα είναι το βράδυ στο πάρτι.


Η Ελένη της έκλεισε το μάτι χαμογελώντας. Κάτι πήγαινε λάθος εδώ. Ο Άρης να λείπει από τον γάμο της Ιωάννας; Πήγε στην κουζίνα και τον κάλεσε στο κινητό. Η κλήση της είχε προώθηση. Ό,τι και να ήταν θα το μάθαιναν το βράδυ. Βγήκε και μπλέχτηκε ξανά μέσα στους πολλούς συγγενείς της φίλης της, ψάχνοντας την μικρή της κόρη που ήταν η μοναδική τους παράνυμφος!


Το μυστήριο μοναδικό, η Ιωάννα ευτυχισμένη στο πλευρό του Δημήτρη, οι συγγενείς και οι φίλοι πανευτυχείς!

Τελείωσαν στις έξι και μισή, όπως ακριβώς είχαν προβλέψει και αμέσως πήγαν στο ξενοδοχείο που θα είχαν το γαμήλιο πάρτι τους.


Η Ιωάννα με την Ελένη μετά το χαιρετισμό των ξένων ανέβηκαν στην σουίτα του ζευγαριού για να ξεκουραστεί και να αλλάξει.

Ο Δημήτρης είχε μείνει στην αίθουσα με τους φίλους του και τους συγγενείς αφού το πάρτι είχε ήδη αρχίσει.


Το χτύπημα στην πόρτα, τις έβγαλε από την φλυαρία τους. Ένας νεαρός του ξενοδοχείου, μπήκε κρατώντας ένα τεράστιο πακέτο, με έναν σομόν φιόγκο, που έγραφε «για την πιο όμορφη νύφη».


Η Ιωάννα έμεινε αποσβολωμένη να κοιτά το πακέτο όταν η Ελένη την «ξύπνησε» σκουντώντας την.

⁃ Ο Δημήτρης! Αχ, όλες έναν τέτοιον άντρα θέλουμε! Αχ, φιλενάδα μου, τι τρυφερός!

Σαν να βγήκε από λήθαργο, η Ιωάννα τράβηξε τον μεγάλο φιόγκο για να δει την πιο όμορφη διακοσμητική Βενετσιάνικη μάσκα, μαζί με έναν μεγάλο φάκελο!

⁃ Δεν είναι από τον Δημήτρη…

Η φωνή της έτρεμε, ριγούσε ολόκληρη η σπονδυλική της στήλη, ένιωθε ότι την έσφιγγε το νυφικό.

⁃ Και από ποιον είναι; Λέει;

Η Ελένη έσκυψε να δει μέσα στο πακέτο, όταν η φίλη της ξέσπασε σε κλάματα.

⁃ Από τον Άρη, μόνο ο Άρης ξέρει πόσο λατρεύω τις βενετσιάνικες μάσκες!

⁃ Οκ, αγάπη μου και γιατί κλαις; Σου έκανε ο κολλητός σου το δώρο που ήξερε ότι θα λατρέψεις!

Έπιασε τον μεγάλο φάκελο ο οποίος ήταν επίσης σομόν, το αγαπημένο της χρώμα το οποίο πολύ καλά ήξερε. «Να το διαβάσεις μόνη» έγραφε ο φάκελος και η Ιωάννα γύρισε και είδε την Ελένη.

⁃ Θα βγω, αλλά σε πέντε λεπτά θα είμαι πίσω! Κάτω σε περιμένει κόσμος αγάπη μου, μην το ξεχνάς!


Με χέρια που έτρεμαν, η Ιωάννα άνοιξε τον φάκελο ο οποίος περιείχε εκτός από ένα γράμμα και ένα καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό! Πριν καν αρχίσει να διαβάζει, τα μάτια της άρχισαν να στάζουν. Ήξερε περίπου τι θα διάβαζε!



«Μικρή μου, ίσως να μην είναι η καλύτερη στιγμή αλλά πρέπει να στα πω, να αδειάσει η ψυχή μου, γιατί δεν μπορώ πια να σε βλέπω στα μάτια και να ξέρω ότι δεν θα γίνεις ποτέ δικιά μου.

Ξέρω ότι θα σε πονέσω, αλλά αυτούς που αγαπάμε, λένε να τους αφήνουμε να φεύγουν, για να μπορέσουν να αγαπηθούνε όπως τους αξίζει, και στα δικά σου μάτια είδα πόσο λάμπει η ευτυχία όταν είσαι με τον Δημήτρη. Έτσι πρέπει να φύγω!

Πριν ένα χρόνο, όταν μου ανακοίνωσες ότι θα παντρευτείτε, δεν άντεξα. Ο πόνος μου ήταν αβάσταχτος. Εκείνη την μέρα, άρχισα να ψάχνω για δουλειά στο εξωτερικό και κάποιους μήνες μετά, όταν έπρεπε να πάω για το επαγγελματικό ταξίδι στην Ιταλία, ήταν για την θέση για την οποία πάω σήμερα.


Ο μοναδικός άνθρωπος που κατάλαβε τον έρωτά μου για σένα είναι η μαμά μου, στην οποία είχα δώσει ρητή εντολή να μην σου πει ποτέ τίποτα.

Αυτό ήταν κομμάτι δικό μου. Πληρώνω την δειλία μου, ίσως με τον χειρότερο τρόπο.

Σε ερωτεύτηκα ίσως από το γυμνάσιο και δεν ήξερα, αλλά όλα ξεκαθάρισαν μπροστά μου την στιγμή που βρεθήκαμε ξανά, μετά τις σπουδές σου στην Αμερική.

Δεν ξέρω γιατί, αφού ήξερα ότι δεν ήσουν με κάποιον, δεν μίλησα, δεν έδειξα τα συναισθήματά μου, ίσως γιατί φοβόμουν μην χαθεί αυτή η όμορφη, αγνή φιλία μας.


Συγνώμη μικρή μου, συγνώμη καλή μου νεράιδα που δεν μπορώ να σε δω νυφούλα, στο πλάι κάποιου άλλου. Πόσες φορές μόνος έκανα πρόβα τα λόγια που θέλω να σου πω, και ποτέ δεν ξεστόμισα!

Σε αγαπώ, με μια αγάπη απεριόριστη Ιωάννα και δεν μπορώ να είμαι εδώ όταν θα κάνεις με κάποιον άλλο οικογένεια, γιατί ξέρω θα πρέπει να είμαι εκεί, μου είχες πει μια μέρα να γίνω ο νονός του πρώτου σου παιδιού! Μα δεν γίνεται ψυχή μου. Πως να γίνω νονός του δικού σου παιδιού αφού το μόνο που θέλω τα τελευταία επτά-οκτώ χρόνια είναι να κάνω παιδιά μαζί σου!

Να σε κάνω δικιά μου, να σε πάρω ταξίδια που τόσο αγαπάς, να «πετάξουμε» στον κόσμο όλο, όπως λέγαμε!

Μόνο εσύ κατάφερες να μου ξεκλειδώσεις την καρδιά, διαβάζεις το μυαλό μου πριν σου πω μια λέξη·

Η λάμψη στα μάτια σου με κάνει να παραληρώ, να πετάω στα σύννεφα! Μόνο εσύ ξέρεις τι ακριβώς θέλει να πει η σιωπή μου και με ολοκληρώνεις πριν προλάβω να σου πω αυτό που θέλω… μόνο εσύ!

Θέλω να ζήσεις ευτυχισμένη, πολύ ευτυχισμένη.

Να γελάς πολύ γιατί όταν γελάς, γελάει ο κόσμος όλος.

Να έχεις μια ζωή υπέροχη και μοναδική, γιατί τα μοναδικά πλάσματα, μόνο μοναδική ζωή πρέπει να έχουν!

Όπου και να είμαι θα είμαι κοντά σου, να το θυμάσαι.

Και αν δεν θες να με ξέρεις, μετά από αυτό το γράμμα, εγώ πάλι θα καταλάβω, γιατί φταίω!

Να προσέχεις, ψυχή μου! Θα σε αγαπώ αιώνια!»


Σε φιλώ,

Άρης


Υποσημείωση: η μάσκα είναι για να σου θυμίζει το πιο όμορφο ταξίδι που έκανα ποτέ! Οι πιο όμορφες μέρες της ζωής μου ήταν οι τρεις μέρες μαζί σου στην Βενετία όταν ήμασταν είκοσι τριών χρόνων!




Έκλεισε τον φάκελο και πέφτοντας στο κρεβάτι ξέσπασε σε λυγμούς!

Η Ελένη που περίμενε έξω από την πόρτα, μπήκε μέσα φουριόζα και έμεινε να την κοιτά.

Το γράμμα και τα χρήματα πάνω στο κρεβάτι, η φίλη της να κλαίει με αναφιλητά και η ίδια να μην ξέρει τι να κάνει.

⁃ Ιωάννα μου, χωρίς να ξέρω, έχω πάνω κάτω καταλάβει τι συμβαίνει, αφού ο Άρης δεν είναι στον γάμο · αλλά κάτω, καρδιά μου, είναι ο Δημήτρης και όλος ο κόσμος που έχει έρθει για εσάς · και πρέπει να πάμε κάτω αλλά… όπως τα βλέπω, ούτε σε μια ώρα δεν πάμε αφού μακιγιάζ γιόκ! Σε παρακαλώ καρδιά μου, μην κλαις!

⁃ Έφυγε, έφυγε, Ελένη. Έφυγε για πάντα! Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν μου είπε τίποτα, ποτέ!

⁃ Να σου πει τι; Ότι σε θέλει; Ότι ποτέ δεν στέριωσε σε σχέση γιατί ήταν ερωτευμένος μαζί σου;

⁃ Το ήξερες; Ελένη, το ήξερες;

⁃ Αχ, χαζό μου! Μόνο εσύ μου φαίνεται δεν το κατάλαβες! Από την στιγμή που ήρθε στη ζωή σου ο Δημήτρης, το βλέμμα του Άρη μελαγχόλησε. Ήταν χαρούμενος όταν ήσασταν μόνοι, μελαγχολικός και σκεφτικός όταν ήσουν με τον Δημήτρη στην παρέα! Νομίζω η πιο χαρούμενη στιγμή του, ήταν όταν θα πηγαίναμε Βενετία αλλά εγώ τελευταία στιγμή δεν ήρθα και πήγατε μόνοι! Ήρθε πίσω άλλος άνθρωπος! Εκεί και αν φαινόταν η αγάπη του για σένα! Στο είχα πει και με έβγαλες τρελή, θυμάσαι;

⁃ Μα που να το φανταστώ! Ήταν ο «φύλακας-άγγελός μου», ο σωματοφύλακας μου, που να ήξερα πως νιώθει; Δεν είπε ποτέ τίποτα Ελένη.


Με μάτια πρησμένα και με ένα «φρέσκο» μακιγιάζ κατέβηκε κάτω και την παρέσυρε το όμορφο περιβάλλον του γάμου της! Του δικού της γάμου! Έπρεπε να είναι εκεί! Εκεί ήταν το μέλλον της, ο Δημήτρης της.




Νοέμβριος 2023


⁃ Ναι, πρέπει να υπογράψει, δεν γίνεται διαφορετικά! Σήμερα!

Έκλεισε το τηλέφωνο ηλεκτρισμένη, εκνευρισμένη και την ίδια στιγμή ξέσπασε σε κλάματα!


Σαν από μηχανής θεός, το τηλέφωνο χτύπησε πάλι για να την συνεφέρει!

⁃ Κυρία Ιωάννα, Νονά, συγνώμη, το ραντεβού σας στις έξι ακυρώθηκε άρα δεν έχετε άλλο, θα μπορούσα να φύγω πιο νωρίς;

⁃ Ναι, ναι καρδιά μου! Να φύγεις, φυσικά! Μαζί θα φύγουμε! Θα πάω να δω τη μαμά σου!

Η νέα της γραμματέας ήταν η κόρη της φίλης της, της Ελένης και βαφτιστήρα της ίδιας, την οποία προσέλαβε για να μπορέσει το παιδί να αποκτήσει εμπειρία στον τομέα των κοινωνικών σπουδών που τελείωνε.


Η Ιωάννα και ο Δημήτρης μετά τον γάμο τους άνοιξαν από κοινού ένα γραφείο δημοσίων σχέσεων και οικονομικών που ήταν ο τομέας του Δημήτρη.

Με τον Άρη μιλούσαν ελάχιστες φορές τον χρόνο, σε γενέθλια, γιορτές, και με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τα τελευταία χρόνια, απλά και σχεδόν τυπικά, λίγο αμήχανα.


Τα τελευταία δύο χρόνια, το γραφείο, το δούλευε σχεδόν μόνη, μιας και η «ζεστή» οικογενειακή σχέση της με τον Δημήτρη, όλο και «κρύωνε» και όλο και αυξάνονταν τα επαγγελματικά ταξίδια του.


Παιδιά δεν κατάφεραν να κάνουν μιας και ο Δημήτρης που είχε το πρόβλημα, αρνιόταν να κάνουν οποιαδήποτε άλλη κίνηση, είτε υιοθεσίας είτε κάποιας άλλης νέας θεραπείας που σύστηναν οι γιατροί. Έτσι, η σχέση τους χρόνο με τον χρόνο έπαιρνε την κατηφόρα!


Όταν πριν από μερικούς μήνες ανακάλυψε ότι ο Δημήτρης είχε και εξωσυζυγική σχέση με την γραμματέα και κατά πολλά χρόνια νεότερή του, η απόφασή της να διώξει και τους δύο από το γραφείο και την ζωή της, ήταν τελεσίδικη! Δεν δέχτηκε καμία εξήγηση και ξεκίνησε άμεσα τις διαδικασίες για το διαζύγιο!

Ο Δημήτρης δεν υπέγραφε τα χαρτιά του διαζυγίου και ήθελε να τα ξαναβρούνε, η Ιωάννα όμως ήταν ανένδοτη!

Ήταν σαράντα εφτά χρόνων και ήθελε να ζήσει ήρεμα την υπόλοιπη ζωή της, να πάει ταξίδια με την φίλη της και την βαφτιστήρα της!


Η Ελένη, είχε χάσει τον σύζυγό της σε ένα τροχαίο δυστύχημα το 2022 και ακόμα ήταν σε κατάσταση σοκ.

Η Ιωάννα ήταν δίπλα της και τώρα ειδικά που δεν είχε τον Δημήτρη να την τρελαίνει στις ερωτήσεις του τύπου «ποιος, πού, πότε, γιατί», ήταν συνεχώς μαζί τους.


Ευτυχώς σήμερα είχε τα καλύτερα νέα να τους πει και σίγουρα θα τις έκανε πολύ χαρούμενες!


Μπήκαν στο σπίτι με την Ισμήνη να γελά δυνατά!

⁃ Τι έγινε καλέ; Σε γαργαλάει κανείς;

⁃ Η νονά, εδώ, μου εξηγεί πως πρέπει να έχουμε τους άντρες σούζα, ρε μαμά!

Η Ιωάννα έκλεισε το μάτι στην Ελένη και έσκασαν και οι τρεις στα γέλια!

Μετά το υπέροχο δείπνο που τους ετοίμασε η Ελένη, η οποία ήταν εξαίρετη μαγείρισσα, η Ιωάννα τους ζήτησε να καθίσουν και οι δύο στο σαλόνι!


⁃ Λοιπόν, κύριες μου! Τα Χριστούγεννα η εταιρεία θα κλείσει για έναν μήνα! Έχω βρει ένα μικρό σπίτι στην λίμνη Γκάρντα και εκεί θα πάμε για να κάνουμε Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά! Εμείς οι τρεις, σε ένα όμορφο σπιτάκι στο χωριό Λιμόνε, το οποίο είναι ψηλά στο βουνό, και κάτω στο βάθος, μια από τις ομορφότερες λίμνες της Ιταλίας! Και πριν πεις όχι, κυρία Ελένη, σου λέω ότι είναι το δώρο μου για την βαφτιστήρα μου, που της το τάζω χρόνια τώρα! Εεε, να λοιπόν που ήρθε η ώρα!


Η Ελένη έπεσε στην αγκαλιά της φίλης της και ξέσπασε σε κλάματα! Ήξερε πόσο πολύ αγαπούσε η μια την άλλη, αλλά η Ιωάννα την πρόσεχε και την στήριζε οικονομικά εδώ και χρόνια! Από την στιγμή που ανακάλυψε ότι δεν μπορεί να κάνει παιδιά με τον Δημήτρη, συνεχώς στήριζε το δικό της παιδί!

Η Ισμήνη λάτρευε τη νονά της και ήταν ένα άριστο σε ήθος παιδί.



Μετά την αποχώρηση της Ιωάννας από το σπίτι, η Ελένη σηκώθηκε από το σαλόνι προφασιζόμενη πονοκέφαλο και πήγε στο δωμάτιο της.

Η φίλη της δεν ήταν καλά, η λάμψη στα μάτια της είχε χαθεί εδώ και χρόνια και ήθελε να την δει και πάλι ευτυχισμένη. Ποτέ δεν ήταν!


Τελικά εκείνο το γράμμα του Άρη ήθελε πολύ να το διαβάσει, αλλά η Ιωάννα το είχε κρατήσει μόνο για τον εαυτό της! «Πρέπει να σεβαστώ τουλάχιστον την αγάπη του», αυτό της είπε και ποτέ δεν της το έδωσε να το διαβάσει!


Είχε καιρό να μιλήσει με τον Άρη, τον είχε δει πριν αρκετά χρόνια, σε γάμο κοινού τους φίλου, που ήξερε ότι δεν θα ήταν η Ιωάννα και χάρηκε πολύ και αντάλλαξαν τηλέφωνα. Πλέον, με την νέα του δουλειά ταξίδευε πολύ, όπως της είχε πει. Είχε μείνει ελεύθερος και για κάποια χρόνια ζούσε στο Μιλάνο, αλλά τώρα δεν είχε καθόλου νέα του η Ελένη. Η Ιωάννα απέφευγε πολύ να μιλάει για το άτομό του.

Χωρίς υπεκφυγές η Ελένη του έστειλε ένα μήνυμα ρωτώντας τι κάνει και που βρίσκεται. Σε μερικά λεπτά η οθόνη του κινητού της άναψε και η απάντηση την χαροποίησε ιδιαίτερα!



23 Δεκεμβρίου 2023


Οι τρεις γυναίκες με σύνοδο έναν εξηντάρη Ιταλό ταξιτζή, ξεφόρτωναν τις βαλίτσες τους από το ταξί, γελώντας! Μα θα έκαναν τρεις βδομάδες, τι νόμιζε ο κυριούλης και τις κορόιδευε ότι θα μείνουν για πάντα στο Λιμόνε!

Οι επόμενες είκοσι μέρες θα ήταν από τις ομορφότερες της ζωής τους!


⁃ Νονά, που θα είμαστε την Πρωτοχρονιά; Θέλω να είμαστε στο Μιλάνο!

⁃ Αγάπη μου είναι έκπληξη η Πρωτοχρονιά!

⁃ Ααα, να με συγχωρείς φιλενάδα, αλλά όχι άλλες εκπλήξεις! Είμαστε σε ξένη χώρα και θέλω να ξέρω που θα είμαστε!

Η Ελένη ήταν κάθετη. Αν ήθελε να βάλει σε εφαρμογή το σχέδιο της, έπρεπε να ξέρει που θα βρίσκονταν.

⁃ Καλά, θα σας πω! Θα είμαστε στη Βενετία! Βρήκα ένα όμορφο ξενοδοχείο στο Μουράνο και θα πάμε από την προηγούμενη και θα μείνουμε μέχρι και τις 2 Ιανουαρίου για να επιστρέψουμε στη βάση μας, εδώ στο σπιτάκι μας στο Λιμόνε! Λέτε να βρούμε κανένα άδειο να το αγοράσουμε και να μετακομίσουμε μόνιμα; Δεν θα ήταν άσχημα!


Οι μέρες τους περνούσαν ξέγνοιαστες και πήγαιναν από χωριουδάκι σε χωριουδάκι! Έκαναν Χριστούγεννα στη Βερόνα, πήγαν στις χιονισμένες κορφές των Δολομιτών, είδαν τις λίμνες!

Έφτασαν στο Μουράνο το Σάββατο το απόγευμα. Το μικρό ξενοδοχείο που έκλεισε η Ιωάννα ήταν σε ένα πανέμορφο στενό με μικρά καφέ και μικρά βιβλιοπωλεία καθώς επίσης και πολλά καταστήματα με τα διάσημα γυαλικά.


Τα πολύχρωμα σπιτάκια και οι τοξωτές γέφυρες που είδε η Ελένη για πρώτη φορά στη ζωή της, της γέμισαν με δάκρυα τα μάτια! Πόσο πολύ θα άρεσε στον άντρα της η Βενετία, αφού λάτρευε τη θάλασσα και το ψάρεμα! Τις σκέψεις της διέκοψε το μήνυμα που ήρθε στο κινητό της. Αφού απάντησε, χαμογέλασε και περίμενε την Ισμήνη να βγει από το μπάνιο, για να μπει η ίδια!


Η Ιωάννα χτύπησε την πόρτα, λέγοντας της ότι θα έβγαινε για λίγο, ρωτώντας την αν ήθελε να πάνε μαζί, για να δούνε την περιοχή! Η Ελένη ευγενικά της είπε ότι θέλει να ξεκουραστεί και φυσικά η Ιωάννα σεβόμενη την απόφαση της φίλης της, πήρε το παλτό της και βγήκε να περπατήσει στα στενά, πολύχρωμα δρομάκια του Μουράνο.



Κάθισε να πιει ένα τσάι σε ένα υπέροχο, μικρό καφέ το οποίο είχε μόνο δέκα θέσεις!


Της έκανε εντύπωση που ήταν στολισμένο με τις περίφημες, βενετσιάνικες μάσκες που λάτρευε και πως η κοπέλα που σέρβιρε ήταν ντυμένη με την παραδοσιακή στολή της περιοχής!


Σκεφτική κοίταζε μια συγκεκριμένη μάσκα η οποία της έφερε στο νου, την δικιά της που είχε για δεκαοκτώ χρόνια κρεμασμένη στο σαλόνι της. Ποτέ δεν την κατέβασε!


Το μυαλό της έτρεξε στον Άρη και χαμογέλασε.

Πως να ήταν άραγε τώρα, στα 48 του; Να ήταν το ίδιο όμορφος όπως τότε που ήταν μικροί, που του έλεγε ότι έχει τον πιο όμορφο αδερφό και σωματοφύλακα; Να είχαν γκριζάρει τα μαλλιά του; 

Είχε χρόνια να αλλάξει φωτογραφία στο προφίλ του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όχι πως ήταν ενεργός.  Κούνησε το κεφάλι της, να αλλάξει την σκέψη της και αφήνοντας το ποσό για το τσάι της στο τραπέζι, βγήκε από την όμορφη καφετέρια και πήγε πιο πίσω για να την φωτογραφήσει. Ήθελε να κρατήσει αυτή την γλυκιά ανάμνηση που της έφερε! 

Κοντά στην τοξωτή γέφυρα που στάθηκε να βγάλει φωτογραφία, ήταν ένας άντρας με μια καφέ καμπαρντίνα που την έβλεπε έντονα. Η Ιωάννα του χαμογέλασε και συνέχισε την πορεία της. 

Στην επόμενη γέφυρα, άκουσε το όνομά της!


Ο άντρας με την καφέ καμπαρντίνα στεκόταν μερικά μέτρα πίσω της και φώναζε το όνομά της! Έμεινε να τον κοιτά όταν εκείνος κατευθύνθηκε προς το μέρος της.



Τους χώριζαν μερικά εκατοστά όταν τα μάτια της έλαμψαν και χώθηκε στη αγκαλιά του!


⁃ Εσύ είσαι! Άρη!



Έκλεισε τα μάτια της και για πρώτη φορά στη ζωή της, έκανε κάτι που σκεφτόταν τα τελευταία δεκαοκτώ χρόνια!



Η αγκαλιά του ζεστή και την χωρούσε ολόκληρη! Το φιλί τους ήρεμο, ζεστό, γεμάτο αγάπη, αλλά και έναν τρελό πόθο. 

Ένιωσε την κλειδωμένη της καρδιά να ξεκλειδώνει και αφέθηκε στην αγκαλιά του Άρη, επιστρέφοντας νοερά πίσω στα είκοσι τρία της χρόνια! 



⁃ Πόσα χρόνια χάσαμε και αφήσαμε να φύγουν χωρίς ευτυχία;;


⁃ Έχουμε άλλα τόσα μπροστά μας, μικρή μου, η αγάπη δεν έχει χρόνια!

Το 2024 προβλεπόταν να είναι μια όμορφη χρονιά!



Το κείμενο αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας. Τα πρόσωπα, τα ονόματα και οι καταστάσεις είναι φανταστικά και οποιαδήποτε ομοιότητα είναι συμπτωματική και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Comments


bottom of page