
Ήθελες να φαίνεσαι σεμνή και τίμια,
δεν το έδειχνες,μα επιδέξια στο βάθος έκρυβες μεγάλη περηφάνεια.
Ήθελες να μην μοιάσεις στις άλλες σου αδερφάδες, τις καμπουριαστές, τις σκυφτές χωρίς δροσιά και μπούστο.
Ήθελες ν' ακούς μον' ιστορίες που θα μαλάζουν τις πληγές,
αυτές που πολλές φορές ανοίγει ο νους κι είναι γεμάτες με αρμύρα θαλασσινών ταξιδιών που δεν έζησες.
Ήθελες η " αιτία του ζω" ,να μην προέρχεται από την βουή της μεγαλούπολης...
τ' αντικείμενα σου δεν έχουν πλέον ίσκιο, πα' να πει πως δεν υπάρχει ήλιος.
Ήθελες να πάρεις φεύγοντας μια συνταγή από σκόρδο που γιατρεύει όλες τις αρρώστιες,
προσφέροντας κουλουράκια λαχταριστά από του Ζόναρς που γέμιζαν με μυρωδιά βανίλιας όλο το πληκτικό δωμάτιο.
Ήθελες να κλείσεις την πληγή
που προστάζει να ξαναγίνεις άνθρωπος .
Ήθελες να μάθεις αν κι όλοι εμείς που κάνουμε πως ξέρουμε....μπορούμε να σεβόμαστε τον άνθρωπο;
Νικόλαος Ζαχαρόπουλος
Comments