Θάρρος ...

Θάρρος

Βρήκα το θάρρος ν' αναστηλώσω όνειρα

Με δανεικές Απαντοχές...

και φτερωτές ελπίδες!

Βρήκα το θάρρος να σταθώ...

Ίσια μπροστά στους άλλους...

Πήγαν με βιάση στην πηγή...

Κουβάλησαν νερό με το σταμνί...

Όμως εγώ το κέρασα στο μπρίκι...

Βρήκα το θάρρος να βουτήξω στα βαθιά,

Χωρίς σωσίβιο για ντιβάνι...

Κι όμως χαϊδεύοντας τα κύματα ψηλαφιστά...

Βρήκα Μουράγιο και Λιμάνι...

Και πόσο ευεργετική ήταν η δροσιά...

Σταγόνες έρεαν απ' την κορυφή ως τα Νύχια....

Καθάρισε η ψυχή απ' τα Δεσμά.....

Έγινε Ανάλαφρη σαν πούπουλο.....

Καθάρια ως τα Μύχια.............

( Πρώτη γραφή 21/5/22).

Σμαραγδή Κουτσοπέτρου 🌹