"Η ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ"

Δεν μ' ακούς που σε φωνάζω; Όλο το μαχαλά ξεσήκωσα!''

"Τί έγινε Βάσω μου;

Δεν ' άκουσα, να με συγχωράς, τώρα βγήκα ν' απλώσω.''

''Έλα, κόπιασε απο δω και θα σε πω!

Για καλό είναι!''

''Δυο δυο τα 'τρεχε τ' ασβεστωμένα σκαλιά η Δέσπω για να προλάβει τα μαντάτα της γειτόνισσας, που στόμα είχε και μιλιά δεν είχε, η χάρη της.

''Πες μου για κι έχει πάει η ψυχή μου στην κούλουρη!''

''Μη σκιάζεσαι.

Έπιασε το καράβι.

Ήλθε ο κανακάρης σου!''

Φτερούγισε η καρδιά της μάνας.

Ο γιος της, το παιδί της!

Έσιαξε την μαντήλα της, έσφιξε λίγο τη ζώνη από την ρόμπα της και κατηφόρισε στο λιμάνι.

Πόσο καιρό είχε ν' αντικρίσει τα μάτια του, να τον σφίξει στην αγκαλιά της; Μόνο αυτό ήθελε, τίποτε άλλο!

Το πλήθος στριμωχνόταν κι εκείνη άνοιγε δρόμο ψάχνοντας με βλέμμα και ψυχή..

''Άλκη μου! Εδώ είμαι!''.

Ο καπετάνιος της, το παλληκάρι της, η μόνη παρηγοριά μετά που 'φυγε ο πατέρας στους ουρανούς.

''Μάνα!''. Μια αγκαλιά έγινε όλος ο κόσμος!

Θόλωσαν τα μάτια της, τα σκούπισε βιαστικά με την μαντήλα, μη νομίσει το παιδί της ότι στενοχωριέται.

''Έλα μάνα, μην κλαις.

Και σου'χω μια έκπληξη!

Τότε είδε η μάνα την κοπελιά δίπλα του, που χαμογελούσε αμήχανα.

''Απο εδώ η Νάντια. Θα παντρευτούμε!''.

Σάστισε η μάνα απ' το αναπάντεχο νέο.

Λίγα λεπτά χρειάστηκε να δει μες απ' τα μάτια της κοπέλλας και να καταλάβει.

Η αγάπη τους τύλιγε, άνδρα και γυναίκα.

Δεν χρειαζόταν τίποτε άλλο η Δέσπω.

''Έλα δω βρε κόρη μου να σ' αγκαλιάσω! Μια ψυχή ακόμη θα μπει στην οικογένειά μας!

Έλα δω, να σε χαρώ εγώ!''.

Σμίξαν οι καρδιές, σμίξαν τα σώματα.

"Αμε να πάμε στο σπιτικό μας να φάμε, να ξαποστάσετε! Ρέψατε κι οι δυο απ' τον έρωτα! Αλλά βρε παιδί μου, με το μαλακό τα νέα, μεγάλη γυναίκα είμαι, θα μου' ρθει κανας ταμπλάς!''.

''Έλα μάνα, την πήρε προστατευτικά αγκαλιά ο γιος, στο δρόμο θα σε πω κι άλλα.. και της έκλεισε το μάτι.

''Αχ Παναγιά μου, τί ωραία μέρα ξημέρωσε!''.

Τρεις άνθρωποι άρχισαν να περπατούν στην ανηφόρα της ζωής, με βήμα τόσο ελαφρύ κι ο ήλιος ν' αστραποβολά πάνω απ' τα κεφάλια τους.

Μπαίνω στον πειρασμό να γράψω ''και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!''.

Στέλλα Σωτήρκου🌹

Πρόεδρος ΕΛΒΕ