top of page

Η πρώτη αχτίδα ✨


✨💞Απόψε μέρωσαν οι λέξεις

δεν τρέχουν πια σε άγονη γραμμή.

Απόψε κόπασαν οι σκέψεις

δεν ψάχνουν να 'βρουν το πώς, το γιατί.

Απόψε θύελλες και φόβοι

εξόριστα, στη λήθη ακουμπούν.

Όνειρα, βιαστικοί διαβάτες

τρέχουν στο φως, πνοή ζωής να βρουν.

Απόψε κρύσταλλο ο χρόνος,

οι λεπτοδείκτες στάθηκαν κι αυτοί,

δύο κορμιά αγκαλιασμένα

σπονδής δώρο στην άμμο την καυτή.

Ξημέρωμα στην αγκαλιά σου ·

νιώθω πως λυτρωθήκαν τα κορμιά.

Η πρώτη αχτίδα μάς χαϊδεύει


στης αμμουδιάς την άκρα ερημιά.💟🌊🌊💞



Στέλλα Μιχαήλ Ζωγράφου 🌹

Comments


bottom of page