Δευτέρα βράδυ το φεγγάρι πήρε ανθρώπινη μορφή,
στο διάβα μου εμφανίστηκε, η ευτυχία απ' τα δεσμά να λυτρωθεί.
Τρίτη, το πρώτο ραντεβού πολλά κοινά σημεία.
Γεφύρωσαν τα χείλη μας κάτω απ' το φως των αστεριών πραγματική μαγεία.
Ο έρωτας ξαγρύπνησε στην πρώτη γνωριμία...
Τετάρτη, όταν μαλώσαμε ασήμαντος ο λόγος,
λέξεις που κυριάρχησαν σαν την βροχή στον δρόμο.
Μα της αγάπης οι σταλιές τις ρίζες δυναμώνει.
Τριαντάφυλλα στα χέρια σου που φέρουν την συγνώμη.
Την Πέμπτη, μια πρόταση φόρεσε τα καλά της.
Γονατιστός σου ζήτησα ποτέ μην με ξεχάσεις.
Λευκή η σελήνη ντύθηκε στου ήλιου το μετάξι.
Στέφανα που υποσχέθηκαν παντοτινή αγάπη.
Παρασκευή πρώτη γιορτή στου ερχομού μας το παιδί,
της ευλογίας η χαρά της γονιμότητας φτερά.
Σαββάτο ζήσαμε στιγμές αγγελωκαμωμένες.
Η κάθε δυσκολία μας έχτιζε την αξία μας.
Χωρίς εσένα, αγάπη μου, ασπρόμαυρη εικόνα.
Χωρίς εσένα η ζωή σπίρτο να γίνει να καεί.
Της Κυριακής τα όνειρα άσπρισαν τα μαλλιά μας.
Τα χρόνια πέρασαν θαρρείς σαν μια εβδομάδα ανατολής.
Μα σαν περάσει η μέρα αυτή και έρθει ξανά το δείλι φεύγεις
πετάς στον ουρανό Θεέ μου, με αφήνεις μοναχό.
Ήρθε επιτέλους ο καιρός τα μάτια μου να κλείσω.
Στον ουρανό σου να βρεθώ να σε ξανά αντικρίσω.
Πάντα μαζί αγάπη μου... Αγαπημένα χέρια,
μαζί τα γράψαμε όλα αυτά του πόνου τα τεφτέρια.
Comments