Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΜΟΡΦΗΣ ΣΟΥ🌹

Σε σύννεφα αγάπης μπαίνω

Μια στον άνεμο και μια στη βροχή

Πάντα εσύ αεράκι

Στην ψυχή αρέσει να βυθίζεται

Θα ήθελα να ήμουνα αφρός της θάλασσας κι εσύ ηλιαχτίδα

Αυτή η ωραία φωτιά που μας καίει ας μην σβήσει ποτέ

Θέλω να κοιτάζω τα μάτια σου και να με ξανακοιτάζουν

Ας με χαϊδεύουν πάντα τα ευλογημένα χέρια σου

Λουλούδι μιας ευχής

Φιλί το κάθε πέταλο

Φοράς τα ρούχα του ουρανού

Πετώντας μαζί ας δούμε τα λουλούδια από ψηλά

Ταπεινός προσκυνητής

Θαυμάζω τα μαλλιά σου που ανεμίζουν

Ήρθες και με θάμπωσες

Μου έλειπαν όλα τα εσύ σου

Να σε κοιτώ και να γεμίζω από εσένα

Και το μόνο που ζητώ είναι μια αγκαλιά

Μη μου φύγεις

Σε σύννεφα αγάπης μπαίνω

Μια στον άνεμο και μια στη βροχή

Εσύ αεράκι κι’ εγώ μια σιγαλιά

Σ ' αγαπώ και πάλι

Στην ψυχή αρέσει να βυθίζεται

Θα μοιραζόμαστε ο ένας τον άλλον

Χτίζουμε αυτό που ονειρευόμαστε

« Σαν βγαίνουν οι σταγόνες από το άρωμα σου

ας μπορούσα να τις κάνω

μαργαριτάρια των ματιών και της ψυχής σου »

Άσε με να λέω σ' αγαπώ θεϊκό μου φως χωρίς να φοβάμαι

Η αγάπη είναι γεννημένος νικητής

Όταν σε σκέφτομαι πετάω

Όταν μου λες πως μ΄ αγαπάς ζω

Τώρα πια δεν υπάρχω χώρια σου

Δεν λειτουργώ χωρίς την έγνοια σου

Είσαι φως

Μη με αφήσεις να χαθώ

Είδωλο και σκιά μου

Τα μάτια σου είναι η φωνή της αγάπης

Είσαι ψίθυρος απόκρυφος

Το μόνο που θα ζήσει αιώνια είναι το φιλί μας

Όταν έρχεσαι σαν μουσική θα λέω πόσο σ αγαπώ

© Αντώνης Περδικάρης – Ποίηση