ΖΩΗ ΑΠ' ΤΗΝ ΑΡΧΗ

Μια ζωή απ' την αρχή θάθελα...

Ξέρω

το ανέφικτο ζητώ

Αυτή, την πρώτη

Τη σπατάλησα, την προσπέρασα.

την παραγκώνισα, την δώρισα

Σε δικαίους τε κι αδίκους την αφιέρωσα

Έναν ώμο απόψε ζητώ

έναν ώμο ανθεκτικό

πάνω του να γείρω

Τα δάκρυα μου να κυλήσουν ν' αφήσω

Να κλάψω, να κλάψω με λυγμούς

Να θρηνήσω

Γι αγάπες παραπλανημένες,

για αισθήσεις ακυρωμένες,

για προσδοκίες συντετριμμένες

Για όσους με πρόδωσαν, για όσους πρόδωσα

Για όσους με σφράγισαν, για όσους με μάτωσαν,

για όσους μ' ανάστησαν

Να κλάψω θέλω, να κλάψω με λυγμούς

Με οδύνη να ουρλιάξω

Την ψυχή από πόνο ν' απαλλάξω

Έναν ώμο απόψε ζητώ

έναν ώμο ανθεκτικό

πάνω του να γείρω

Και μια φωνή ν' ακούσω στ' αυτί ψιθυριστή

"Μη φοβάσαι, εγώ είμαι εδώ" να πει

Ή έστω μ' ένα ποίημα

των δακρύων η ροή ν' αναστραφεί...

Αλίκη Πέϊκου 🌹

Το "Πορτρέτο" δώρο του αγαπημένου φίλου κι εξαίρετου εικαστικού ΑΝΤΩΝΗ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ 🌺