Σκύβοντας άναψε αυτό το ρημάδι
το τσιγάρο που κρατούσε ώρα τώρα στο τρεμάμενο χέρι της.
Σε κάθε ρουφηξιά,
ένιωθε να περνάει η ζωή της
όλη απ' τα πνευμόνια της.
Μια ζωή στριμωγμένη σε λάθη.
Το σώμα της άρχισε να τρέμει...
Γύρισε προς τον ουρανό
κι έκανε μια τελευταία εξομολόγηση
με τον εαυτό της
χορεύοντας σε αυτό το σαρκαστικό της χαμόγελο.
Γυρνούσε και κοίταζε την σκιά της που έφευγε,
αλλά αυτή ήταν ακόμα εκεί.
Μια τελευταία ρουφηξιά...
Η ψυχή της άδεια από πανοπλίες
Πέταξε στον άνεμο...
Αόρατη στο φως της αυγής.
Opmerkingen