Μάτια μου δεν θέλω να με ξανά ρωτήσεις τι θέλω να κάνεις για μένα, η να διαλέξω ένα ακριβό δώρο να μου προσφέρεις.
Ποιός σου είπε ότι είμαι μαζί σου για να δίνεις;
Ξέρω πολύ καλά τον πόνο της ψυχής σου πριν γνωριστούμε και πως ένιωσες τα λόγια άλλων προτού χάσουν την αξία τους, μία αξία που σε οδήγησε στον πάτο στο σκοτάδι της ψυχολογίας σου.
Όταν σε γνώρισα αντίκρισα μία γυναίκα που είχε χάσει την εμπιστοσύνη στον ίδιο της τον εαυτό.
Τραυματισμένο σπουργίτι η καρδιά σου ανήμπορη να ξανά πετάξει.
Μία γυναίκα φοβισμένη να αφεθεί,
να χαρεί, να ζήσει την κάθε στιγμή.
Αρνούμενη να δώσει μία ευκαιρία στην ίδια να ξανά βρεί την ευτυχία της χωρίς να υψώνει άμυνες σαν τεράστιες ασπίδες σε καιρούς ειρήνης.
Σε αυτήν όμως την γυναίκα είδα κάτι ξεχωριστό κάτι που έψαχνα όλη μου την ζωή, ένα μέλλον.
Όταν σε γνώρισα αγάπη μου ένιωσα μέσα μου την εποχή να αλλάζει, χειμώνας ήταν όταν ήρθες στην ζωή μου και έφερες την άνοιξη μέσα στην καρδιά μου.
Το χαμόγελο σου άνθισε κάθε μου συναίσθημα, βρήκες και μου έφερες όνειρα που είχα χάσει.
Μέσα στα μάτια σου αγάπη μου αντίκρισα έναν κόσμο που δεν δημιουργήθηκε για να υπάρχει, δημιουργήθηκε για να μου δώσει ότι μου στέρησε η ζωή, αγάπη.
Αγάπη έχω ανάγκη.
Είμαι μαζί σου χαρά μου γιατί η αγάπη σου για μένα είναι η όαση στην έρημο μου, χωρίς εσένα άμμος σκεπάζει τις στιγμές μου.
Θολό τοπίο η ψυχή μου.
Δεν θέλω να με ξανά ρωτήσεις τι θέλω να κάνεις για μένα για να μου δείξεις την αγάπη σου, έκανες ότι δεν μπόρεσε κανείς, ήρθες και μου έδωσες το νόημα της ζωής με ένα φιλί...
コメント