Κολυμπούσα..... λέει ο ουρανός,
ένα άστρο φωτεινό άπλωσε τα χέρια και με τράβηξε πάνω,
δεν φοβήθηκα,
αστέρια, αστεράκια τραγουδούσαν και χορεύαμε,
σύννεφα μας άγγιζαν, χάδι τρυφερό,
ξάφνου όλα σώπασαν, το φωτεινό αστέρι φάνηκε ξανά, έλαμπε όσο ποτέ
μ' ένα στέμμα στο κεφάλι,
κατέβαινε το κατήφορο στρωμένο με γαρδένιες και τριαντάφυλλα,
δεν φοβήθηκα,
μια γαλήνη ένιωθα στα μάγουλα
μου
τ' αστέρια φόρεσαν φτερά, τ' αστεράκια
ήρεμα κοιτούσαν το λαμπρό φωτεινό αστέρι,
ένιωσα ένα χέρι να με σπρώχνει,
ένιωσα το νερό να μ' αγκαλιάζει,
κολυμπούσα...... λέει ο ουρανός,
ναι κολυμπούσα και έβρεχε,
άστραφτε ,, χιλιάδες σχισμές ο ουρανός
δεν φοβήθηκα,
ο Χειμώνας με προστάτευε,
όνειρο ήταν ;
το μόνο σίγουρο είναι ότι κολυμπώ όταν βρέχει και ο ουρανός ταράζει την θάλασσα!
Κατερίνα Ηρακλέους 🍁
コメント