Γιατί σταματάνε οι προτάσεις σε μια τελεία;
Γιατί οι λέξεις που γράφουμε βρίσκουν εμπόδιο σε μια
ασήμαντη κουκίδα και σταματάνε απότομα, ίσως
πρόωρα; Γιατί πάντα καταλήγουμε και ζητάμε
συμπεράσματα, επιλόγους, τέλει; Πρέπει κάποτε
να μάθουμε ν’ αφήνουμε τη σκέψη
αχαλίνωτη — στη μέση — χωρίς σημεία στίξης,
με μια μόνο διακοπή… για να στεγνώσει
το μελάνι και να γυρίσουμε σελίδα.
Γιώργος Καστρουνής, “Η Άλλη Πλευρά”, Εκδόσεις 24γράμματα
Commenti