Ελπίδα και υπομονή...

Κράτησε την ελπίδα στην ψυχή,

δώσε της λίγα ,από τα ψίχουλα της αγάπης,

να θερμάνει τις κρύες νύκτες του χειμώνα.

Χάϊδεψε τα όνειρα, που σαλεύουν στο φθινοπωρινό αέρα,

δώσε τους μιά υπόσχεση,να συνεχίσουν να υπάρχουν στα σχέδια σου...

Χάραξε την ελπίδα στο μονοπάτι της χαράς,

ακολούθα τα βήματα της,αργά και σταθερά.

Βύθισε την σκέψη σε ροδόσταμο,να ανθίσουνε ρόδα,

να μοσχοβολήσει γύρω σου και στη ψυχή σου.

Άγγιξε τα φτερά της ελπίδας,για να μπορέσουν να πετάξουν,

δέσε στα πόδια τους χρυσές κορδέλλες,

για να πεταλουδίζουν από χαρά,χαϊδεύοντας το πρόσωπο σου.

Κράτησε δέσμια την υπομονή στα μύχια της ψυχής,

να χαλιναγωγεί τα άγρια θέλω,που ξεσηκώνουν το μυαλό.

Κέντρισε τα κύτταρα του μυαλού ,να συνομωτούν σε συμμαχία,

να υπομένουν στης ζωής στα δύσβατα μονοπάτια,

να υπομένουν και να ελπίζουν στο ξέφωτο του ορίζοντα.

Μετά την καταιγίδα και την βροχή βγαίνει το ουράνιο τόξο,

το σκηνικό αλλάζει και η παράσταση ομορφαίνει...

Τα χρώματα της ίριδος φωσφορίζουν στο γαλάζιο τ’ ουρανού,

εκπέμπουν στην ψυχή τη αναγέννηση της ελπίδας....

Ελπίδα και υπομονή,αρετές γεννημένες για να αναπλάθουν τη Σοφία,

αρετές που σε παίρνουν από το χέρι ,

σε κατευθύνουν σε στοχευμένο τέρμα,

με μετρημένα βήματα ,μα σταθερά σε οδηγούν στο στόχο σου,

κι αναλαμπές φωτεινές φωτίζουν τα σκοτεινά μονοπάτια σου....

Ελπίδα και υπομονή το δίδυμο Σοφίας,

χαρίζουνε εις τη ζωή πέλαγος ευτυχίας.

Ελπίδα και υπομονή κράτησε στη ψυχή σου,

να συνοδεύει πάντοτε την όμορφη ζωή σου.

Αντρούλλα Θεοκλή Νικηφόρου 🌹