Ελευθερία η θάνατος

Στέλλα Παζάλου

Στην σημαία που δακρύζω 

και απλά την προσκυνώ,

σαν μητέρα την γνωρίζω,

για εκείνη μόνο ζω. 

Γαλανόλευκη στην όψη, 

στην θεωριά σου εγώ ριγώ,

μες τα μάτια μου σαν βγαίνεις,

ταπεινά σε αγαπώ.

Σαν πατρίδα σε θαυμάζω,

σαν το χώμα που πατώ,

πονεμένη και βαμμένη 

με το αίμα Ελληνικό.

Ελευθερία ή θάνατος,

φωνάζεις χρόνια τώρα,

στους ξένους και στους τοπικούς,

έκανες τόσα δώρα.

Εκτίμηση και σεβασμός,

σου πρέπουν μεγαλεία,

για όλα όσα έδωσες,

και όχι τυραννία.

Το Φως πάντα εκδήλωνες

και τον πολιτισμό σου,

για όλα αυτά εμόχθησες,

στο χώμα το δικό σου.

Στέλλα Παζάλου