ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΟΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΣΥΝΥΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΕΛΠΙΔΕΣ✨

Στη μέση ενός αχανούς κόσμου, η βιβλιοθήκη φάνταζε σαν ένα ατελείωτο σύμπαν γνώσης και φαντασίας.

Τα ράφια της γεμάτα με δεκάδες τίτλους, αποτελούσαν τον καθρέφτη των εκατοντάδων ψυχών που είχαν περάσει από εδώ.

Ανάμεσα σε αναγνωρίσιμες ιστορίες και ανεξερεύνητα κείμενα, είχαν φυλακιστεί οι σκέψεις και τα όνειρα ανθρώπων από διαφορετικές εποχές.

Καθισμένη στο ξύλινο τραπέζι, μέσα σε αυτή την ησυχία που αγγίζει τα όρια του μυστηριακού, η σκέψη μου πλανιόταν.

Είχα τη δυνατότητα να ανακαλέσω στη μνήμη μου στιγμές από την παιδική μου ηλικία, εικόνες θολές και μακρινές, που σήμερα φάνταζαν πιο ζωντανές από ποτέ.

Σαν ένα χέρι να με οδήγησε στις πιο φωτεινές γωνιές της ψυχής μου, εκεί που οι αναμνήσεις συνυφαίνονται με τις ελπίδες.

Και τότε ξαφνικά, η παρουσία σου με τύλιξε σαν ένα διάφανο πέπλο. Ήσουνα εκεί, απέναντί μου, με το βλέμμα σου φωτεινό και πολλά υποσχόμενο.

Χαμογέλασα αμήχανα, αναγνωρίζοντας στις σιωπές την κρυμμένη αλήθεια.

Μια εκρηκτική έλξη, σαν να ήμασταν δύο αστέρια που προορίζονταν να σμίξουν στον ίδιο γαλαξία.

Η περιπέτεια μας είχε μόλις αρχίσει. Καθώς ξεκινούσαμε αυτή τη νέα διαδρομή, τα βήματά μας πατούσαν πάνω σε άγνωστες σελίδες που περίμεναν να γραφούν.

Κάθε μας κίνηση εκπροσωπούσε μια πρόκληση, μια επανάσταση εναντίον της καθημερινότητας, μια προσπάθεια να ζήσουμε ελεύθερα και αυθεντικά.

Η αγάπη μας γινόταν άγνοια κινδύνου αλλά και τόλμη.

Κάθε φιλί, κάθε χάδι, αποτύπωνε το μεγαλείο τού έρωτά μας.

Ένιωθα τις προσδοκίες μου να συναντούν τη δική σου πραγματικότητα, να χτίζουν γέφυρες πάνω από τις αβεβαιότητες.

Η ζωή μας υφαινόταν με χρώματα που φλέρταραν με την πραγματικότητα αλλά και με τη φαντασία μας.

Η ανάσα σου στο λαιμό μου με έκανε να νιώθω τον πυρετό τού πόθου σου.

Γέλια, δάκρυα, θυμός και συγχώρεση - όλοι οι ήχοι της καρδιάς μας θα χόρευαν σε τρελό ρυθμό.

Είχαμε γίνει οι δημιουργοί της μοίρας μας, αναλαμβάνοντας το ρίσκο μιας αγάπης, που απειλούσε να μας κατακλύσει αλλά και να μας ελευθερώσει ταυτόχρονα.

Κι έτσι, αποφασίσαμε να ζήσουμε την ιστορία μας σε έναν κόσμο που οι περιορισμοί τού τόπου και τού χρόνου δεν υπήρχαν.

Η φλόγα της αγάπης μας δυνατή και αληθινή άλλαζε τα πάντα γύρω μας. Ήμασταν ενωμένοι και κανείς δεν θα κατάφερνε να μας σταματήσει από το να ζήσουμε το όνειρό μας ελεύθεροι και απερίσπαστοι.

Μέχρι το τέλος.

Στέλλα Μιχαήλ Ζωγράφου 🌹