Δώσε μου την αλήθεια σου⚡

Κάθισα πλάι της, ακούγοντας τους παφλασμούς της.

Προσπάθησα να ξεχαστώ στα κύματα της, να χαθεί λίγο η σκέψη μου από τα τόσα που ταλαντεύουν το μυαλό μου.

Γιατί; Γιατί να έρθεις;

Αν δεν θα εμένες, γιατί ήρθες;

Βυθίζομαι στης θάλασσας τα άγρια κύματα να απαντήσω τα γιατί μου! Μένουν αναπάντητα.

Με άφησες απλόχερα να δώσω συναισθήματα γνήσια, παρθένα και πρωτόγνωρα και για τους δύο μας.

Από εσένα πήρα σιωπή, αλμυρά συναισθήματα όπως της θάλασσας την αλμύρα · αυτής που δίνω τώρα γενναιόδωρα τα δάκρυα μου.

Πότε δεν σου είχα ζητήσει κάτι, όχι τουλάχιστον κάτι που δεν μπορούσες να δώσεις.

Σου ζήτησα να μου ανοίξεις τα χαρτιά σου, όπως άνοιξα εγώ την ρημαγμένη μου καρδιά και άφησα τον νου μου να πλανευτεί σε τόπους άγνωστους μαζί σου.

Να φτερουγίσει λίγο η ψυχή μου, να ταξιδέψει στους δικούς σου μαγικούς τόπους.

Με άκουσες ποτέ; Με είδες πραγματικά; Μέσα μου είδες τι υπάρχει; Γιατί, υπάρχει, δεν έσβησε. Το άφησα να κάνει πίσω, σαν άμπωτη της θάλασσας και περιμένει την σωστή στιγμή να γίνει πάλι πλημμύρα και να σου δωθεί.

Βλέπουμε τον ίδιο ουρανό, με τα ίδια άστρα, το ίδιο φεγγάρι και γνωρίζουμε και οι δύο πως τα διαβάζουμε το ίδιο ρομαντικά.

Δεν έχουν σχέση τα χιλιάδες χιλιόμετρα που μας χωρίζουν, ο ουρανός είναι ένας και ας μην σμίγουν οι θάλασσες μας.

Γιατί; Γιατί με ξύπνησες από τον λήθαργό μου, αφού ποτέ δεν θα ήσουν ολόκληρωτικά δικός μου!!

Θυμάται λένε το σώμα. Και όμως...θυμάται και η ψυχή.

Δεν "ξεμαγνητίζεται" η στιγμή. Υπάρχει και την ζεις, ξανά και ξανά.

Κι όμως ακόμα και ένα "τίποτα" με λυτρώνει από το "ίσως" που άφησες να πλανιέται ανάμεσα μας.

Έπνιξες τα δικά σου συναισθήματα στην θάλασσα του "ίσως", αλλά δεν τα βύθισες, ακόμα αχνοφαίνονται στην επιφάνεια της όσο αγριεμένη και να είναι.

Κρατάς μια φωτιά μέσα σου και την δυναμώνει εκείνο το «αν».

Δεν μπορώ να σε κουβαλάω άλλο μέσα μου!!

Αν υπάρχει κάτι, δώσε μου ένα σημάδι, φανέρωσε το. Αν πάλι όχι, δώσε μου την αλήθεια σου!

Δεν είμαι για μια «άμπωτη» ή μια «παλίρροια»!!

Θέλω να γίνω ο ήλιος σου, το φεγγάρι και τ' αστέρια σου! Θέλω να είμαι η συννεφιά σου που κοιτάς κατάματα και βρίσκεις την ηλιαχτίδα σου!

Μπορείς; Δώσε μου την αληθεια σου ή άσε με στη δική μου θάλασσα που δεν συναντά τη δικιά σου!

Μαρία Μιτα Νικολάου 🌹