ΔΩΣ ΜΟΥ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ

Χέρια που σε αγκάλιασαν...

Χέρια που σε αγάπησαν...

Χέρια που σε στήριξαν...

Χέρια που σε βοήθησαν...

Πάντα θα τα αναζητάς..!!

Κάθε φορά που βυθιζόσουν στο σκοτάδι, εκείνα τα χέρια ήταν το φως που σε οδηγούσε..

Στην απλότητα τους, έβρισκες μια θάλασσα γαλήνης, σε κάθε κίνηση, ένα " θα είμαι εδώ "

που δεν χρειαζόταν λόγια..

Τα χέρια που σε κράτησαν όταν έπεφτες, που σε σήκωναν όταν κουραζόσουν, που σε αγαπούσαν χωρίς να ζητούν τίποτα σε αντάλλαγμα, ήταν πάντα εκεί.... χωρίς να περιμένουν ευχαριστίες, χωρίς να ζητούν τίποτα, εκτός από την ύπαρξη σου..!!

Και καθώς ο χρόνος περνά και η ζωή σε τραβά σε μονοπάτια που δεν έχεις φανταστεί, πάντα θα τα αναζητάς, όπως το παιδί αναζητά την ασφάλεια της μητρικής αγκαλιάς...

Αυτά τα χέρια θα είναι εκεί, όχι πάντα σωματικά, αλλά σε κάθε ανάμνηση...σε κάθε σκέψη...σε κάθε στιγμή αδυναμίας και δύναμης ταυτόχρονα..!!

Τα χέρια που αγαπούν, δεν φεύγουν ποτέ πραγματικά..

Ακόμα και όταν δεν τα βλέπεις, μένουν μέσα σου, σαν κομμάτια της καρδιάς σου..

Και σε κάθε κρίσιμη στιγμή, θα τα νιώθεις να σε αγκαλιάζουν ξανά...να σου δίνουν την ώθηση που χρειάζεσαι για να προχωρήσεις..!!

Αυτά τα χέρια, θα είναι πάντα εκεί, ένα ανεξίτηλο σημάδι αγάπης, που κανένας χρόνος δεν μπορεί να σβήσει..!!

Άννα Πεφάνη