Για τη γυναίκα τι να πω
και τι να πρωτομιλήσω
στίχοι όσοι κι αν γραφτούν
και πάλι θα μειονεκτούν
το ύψος της να δείξουν!
................................
Δεν της ταιριάξανε ποτέ λουλούδια κόκκινα
με άρωμα φραγμένα,
ούτε και δώρα σε κουτιά
πολύχρωμα δεμένα.
Για τη γυναίκα, μονάχα κήποι
μοσχομυριστοί, ολάνθιστοι,
με κρίνα απλωμένα
δροσιάς φιλί του ουρανού
σε μάτια πυρωμένα!
Κι αν στεναγμός θε να αφεθεί
μην κλάψει και λυγίσει.
Γυναίκα είναι δύναμη
μόνο αυτή γνωρίζει!
Αντιγόνης Ηλία ♥️
Comments