top of page

ree

Κι όλο χανόταν...

στην ερημιά της ψυχής της,

κουρασμένη,

να βουλιάζει, να σωπαίνει...

Να κοιτάει το πρόσωπό της φθοράς

ακουμπισμένο σ'ενα άδειο δωμάτιο.

Κρεμάζει το γυμνό είδωλο της

στον άσπρο τοίχο.

Πλαγιάζει στο γυμνό της στήθος

και

χάνεται μια νύχτα

στο όνειρό της.

Έρημοι οι δρόμοι του ονείρου...

άδειοι οι σταθμοί

του έρωτα....



Σωτηρούλλα Χατζηκωνσταντή Τζιαμπουρή 🌹

Θα πονέσει....

Comments


bottom of page