
Βαριά σύννεφα καταιγίδας
πάνω απ' τις ζωές μας
τυμβωρύχοι Φαρισαίοι μονοπωλούν
την αλήθεια ,παραμονεύουν τα
όνειρα μας.
Ένα πλήθος αλαλάζον ,σκεπάζει
κάθε άλλη φωνή ,"ποια είναι η αλήθεια;"
".Σταυρωθήτω,
Σταυρωθήτω".
Μόνη αλήθεια ,η προδοσία, αυτή που σηκώνει τις λόγχες και ξεκινά το προσκύνημα του αίματος.
Τότε φυτρώνουν παπαρούνες,όχι της
άνοιξης ,αλλά της άρνησης και της θυσίας .
Γραμματείς και Φαρισαίοι σταυρώνουν
το θαύμα,όμνυαν στο όνομα της αλήθειας
στον ήχο των καρφιών.
Κι ύστερα η σιωπή του αόρατου ,
του ανήμπορου θεού παράπονο ,
δακρύζει ο ουρανός ,η υποκρισία
θεριεύει , ατέλειωτο το πλήθος
των ανευλαβών κι αμνήμονων ,
τα όνειρα στάζουν αίμα ,
Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί.
Comments