top of page

Για όλους είμαι η δυνατή

Για όλους είμαι η δυνατή.

Ανόητοι!

Να ξέρατε...

Πιστέψτε στη λάμψη μου.

Αυτό σας επιτρέπω.

Στο σκοτάδι μου τοπία ομίχλης ζωγραφίζω με τρεμάμενα δάκτυλα.

Συσσωρευμένος δαιμονικός θυμός καλά κλεισμένος στα πονεμένα βάθη της ψυχής μου.

Χλευάζετε...

Αλλιώς, υποκριθείτε πως είμαι δυνατή πολύ.

Εγώ.

Η ανθεκτική, αυτή που όλοι αγαπούν ή όλοι μισούν.

Το τραγελαφικό είναι ότι οι νύχτες περνούν δύσκολα και οι μέρες γεμίζουν ανούσια, δίχως νόημα.

"Γιατί απλά δεν ρώτησες αν μπορώ να ζω εγώ χωρίς εσένα;

Χωρίς να έχω οξυγόνο;

Χωρίς το χέρι σου;"

Αγγίζω τα ακροδάκτυλά σου και νιώθω την υφή σου.

Ανατριχιάζω στην ανάμνηση.

"Ήταν θέλημά σου;

Αρνούμαι να παραδεχτώ τη ζωή μου χωρίς εσένα.

Τη ζωή που με υποχρέωσες να συνεχίσω."

Ακούω την φωνή σου μέσα από το λευκό κοχύλι...

"Πάντα κοντά σου είμαι.

Για σένα γεννήθηκα, για σένα έζησα, για σένα ταξιδεύω,στα κύματα της θάλασσας σε κρατώ πλάι μου.

Καμία νεράιδα δεν με άγγιξε ποτέ. Αντέχω και ας είμαι σκόνη.

Σε καμαρώνω για αυτό που έγινες, μη μένεις πίσω και μην πονάς".

Σταλαματιές χαράζουν μικρές διαδρομές στο πρόσωπό μου.

"Ναι, ίσως είμαι αχάριστη γιατί η θάλασσα σε έχει αγκαλιάσει, γιατί η θάλασσα σε έχει χορτάσει,γιατί πονάω όταν δεν σε έχω, γιατί της ανήκεις" ουρλιάζω με όση δύναμη έχει η ταλαίπωρη ψυχή μου.

"Της ανήκεις όλοκληρωτικά!

Με κοιτά με οίκτο!

Το βλέπεις;

Ακόμα και εσύ χαμογελάς, ακόμα και εσύ!"

Δύο κύματα ανοίγουν τα κρυμμένα τους χέρια, κατάλευκα, ξεπροβάλλοντας η μορφή σου... με καλείς κοντά σου.

Η φωνή του φαροφύλακα με αναγκάζει να συνέλθω.

Η φωτιά από τα κούτσουρα στην άμμο μου θυμίζουν τι κάνω...

Το χαρτί που κρατώ κιτρινισμένο,τα βλέφαρά μου ανοίγουν κουρασμένα, χοροπηδά η φλόγα μπροστά μου, θεριεύει το παρελθόν, τα θαλασσόξυλα συνεχίζουν το χορό της ελπίδας, το τσαλακωμένο κίτρινο χαρτί φεύγει από τα χέρια μου, ένα χαρτί που μαρτυρά τη δική μας αλήθεια.


Αιτία: Ανακοπή καρδιάς.

Ημέρα θανάτου:10/10/1989

Ώρα θανάτου 16:00

Δεν φταίει κανείς αγάπη μου.

Μονάχα η μοίρα.

Χαμογελώ στις στάχτες

του αοράτου πια χαρτιού.

1 Kommentar


Gast
22. Okt.

Μη κλέβεις λέξεις και τις βάζεις τη μία πίσω από την άλλη από άλλους συγγραφείς μη κλέβεις την συγγραφική τους αύρα, βρες την δικιά σου.

Gefällt mir
bottom of page