Βιβλιοκριτική της Έλλη Λάγιου/ Σ.Νικολακόπουλος

Η Έλλη με έντονη παρουσία στην πολιτιστική και πνευματική ζωή της Πάτρας και όχι μόνο, γράφει ποίηση και έχει δημοσίευση σε περιοδικά και εφημερίδες.

Το έργο της ‘Αποχρώσεις Συναισθημάτων’ από τον εκδοτικό οίκο Κούρος είναι το τελευταίο της ποιητικό βιβλίο.

Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα Αλβανικά και αρκετά από αυτά έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά και της γείτονος.

Η Έλλη μας παίρνει από την πλανερή καθημερινότητα και με το μαγικό της μανδύα, μας επιτρέπει την είσοδο στον κόσμο των ιδεών, όπου η αλήθεια και το συναίσθημα συναντώνται σε μια αρμονία που μόνο αυτή καταφέρνει να συνθέσει.

Εμείς οι άλλοι την ευγνωμονούμε για αυτές τις όμορφες στιγμές που μας προσφέρει, διαβάζοντας τα ποιήματα της, γεμάτες παλλόμενα συναισθήματα

Στη σημερινή εποχή όπου η φαντασία είναι εξαιρετικά φθαρ­μένη ο εαυτός δεν αναγνωρίζει τον ίδιο του τον εαυτό η δε δυσκο­λία να συνεννοηθεί μαζί του τεράστια ως επίσης και δύσκολο το έργο να τον αναλάβει και να τον διαχειριστεί, όπου οι απλές ερω­τήσεις πληθαίνουν οι δε αινιγματικές απαντήσεις περισσεύουν και γίνονται ταυτόχρονα σοφιστείες.

Μέσα σ’ αυτή τη συγχορδία των ασυμφωνιών έρχεται η Έλλη και καθώς η ποίηση προη­γείται της σκέψης και η σκέψη προηγείται της φιλοσοφίας και την υπερβαίνει το δε μυστικό της ποιητικότητας δύσκολα εξιχνιάζεται, με τρόπο ποιητικά γαλήνιο, γλαφυρό, μας εισάγει σε ένα γνώριμο πεδίο και μα δίδει το λυτρωτικό νόημα της ζωής όπου η τελική του σκέψη ώριμη κι αξιωμένη συνοψίζεται στην απλή αλήθεια ότι ο εαυτός μας και οι άλλοι αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του ίδιου αστερισμού.

Με αποκορύφωμα και σημείο αναφοράς στην ποίηση της ότι το εσώτατο μυστικό κρύβετε από την κατανόηση διαφεύγει προς το παρελθόν, αγνοείται από το παρόν, και διαφεύγει προς το μέλλον.

Αυτό που την διακρίνει είναι η ικανότητα να αξιολογείς τους κραδασμούς που δέχεσαι και να τους μετουσιώνει σε στίχους με όνειρα με ελπίδα με επιμονή αλλά και υπομονή, πονάει και είναι απέναντι στην ανθρώπινη αδικία.

Ο λόγος της μεστός και απέριττος μας οδηγεί στα μονοπάτια της αναζήτησης και μαζί της περιπλανιόμαστε στα βαθύτερα νοήματα του λόγου.

Εμπνέεται και με τους στίχους της εκφράζει βαθιά αισθήματα αγάπης για την φύση, πίστης, συνέ­πειας, ελπίδας, αλτρουισμού, αυτά που ονομάζονται «σμαράγδια», για να διανύσει τους ατραπούς της πεζής καθημερινότητας

Είναι παρήγορο στη σημερινή εποχή να υπάρχουν φωτεινά μυαλά, ευαίσθητες ψυχές, που καθημερινά τοποθετώντας το λι­θαράκι τους στο ανθρώπινο οικοδόμημα, ξεφεύγουν από τη γήινη πραγματικότητα, και εισέρχονται με όραμα στο χώρο της νόησης και της σκέψης. Μια στάση ζωής δοσμένη με την ευαίσθητη πέννα της Έλλης Λάγιου

Ποίηση με πολλαπλές στοχαστικές αποκρυπτογραφήσεις, σε μια ποιητική καθ’ όλα ανθοφορία, με παραμέτρους, την αξία της πραγματικής φιλίας, την αγωνία της για την σύγχρονη κοινωνία.

Συμπυκνωμένος λόγος μιας πολιτιστικής παρακαταθήκης αεί ζωής και αείφωτης, με αποκωδικοποίηση της αισθητικής του λόγου με ποιητική φόρμα και απόδοση. Ποιητική-λοιπόν - αισθητικοποίηση, με αφετηρία την οδό της εξωτερίκευσης και της αμεσότητας προς την αγάπη για την ανθρώπινη τελείωση και λύτρωση. Επικαιροποιεί την ποιητική ενδοσκόπηση και την διέξοδη υπεράσπιση των ανθρωπίνων αδυναμιών. Το δεύτερο βιβλίο της ‘’Αποχρώσεις συναισθημάτων’’ είναι κατ’ ουσίαν ένας ποιητικός επαναπροσδιορισμός της ζωής και της κοινωνικής μας πραγματικότητας, σε σχέση πάντα με τις διδαχές και την ευρυγνωσία της σημερινής ζωής.

Το βιωματικό της Έλλης στοιχείο, για να πλησιάσει νοητικά – ποιητικά, τις ατραπούς και την πολυδαίδαλη εποχή μας, οφείλουμε να το δούμε πρώτα, με τον απόλυτο σεβασμό.

Η ποίηση της κάνει να διαφαίνεται ένα συναίσθημα, ανεξερεύνητης φοράς και πορείας, που πυρώνεται και μεγαλύνεται από τη βιωμένη στάθμη της ζωής, πρωτότυπα, οραματικά, με γυμνές αλήθειες, που συγκλονίζουν.

Απελεύθερη από την γυμνότητα της εποχής, που η τέχνη παύει να ναι μυρόχριστη και ιδεοστόλιστη, τολμά την απόλυτη ελευθερία του νου, στη μυστηριακή σύλληψη της εικόνας και του στίχου, και στην παντοδύναμη ειλικρίνεια και συγκομιδή του καλήλογου ποιητικού λυρισμού.

Φως πολύ φως διαθέτει η ποίηση της Έλλης, Πολλή πνευματικότητα! Συνδιαλέγεται με το Φως της μάθησης, της Αλήθειας, της Ανανέωσης, της Ενδοσκόπησης του Εαυτού. Αν και σκάβει στην Ύπαρξη, δεν κατατρώγουν τις λέξεις του το Έρεβος και το Σκοτάδι.

Είναι μια δύναμη που αυτές αποπνέουν και προτείνουν ταξίδια στον κόσμο και είναι γεμάτες αυτοπεποίθηση και όσο ξέρουν να σιωπούν, ξέρουν και να τραγουδούν, δρασκελίζοντας πάντα το κατώφλι της ζωής του αναγνώστη!

Αισθάνομαι ότι η Έλλη Λάγιου σκύβει επάνω στο καθημερινό για να το ενώσει με το αιώνιο , στο ατομικό για να το κάνει οικουμενικό και σ’ αυτό που η ίδια εμφανίζει στα ποιήματά της τη λέξη Αγάπη .

Έτσι λοιπόν ευχαριστώ την Έλλη που μπαίνει σε αυτές τις ζώνες κινδύνου για να μας δείξει αυτά που εμείς δεν μπορούμε να δούμε.

Μένει εκεί – σταθερά – μαρτυρικά – υπομονετικά – στωικά - ήρεμα και παρατηρεί, γράφει και καταγράφει το ελάχιστο.

Σωτήρης Νικολακόπουλος

Ο Σωτήρης Νικολακόπουλος είναι Δοκιμιογράφος, Λογοτέχνης-Ποιητής και Κριτικός Λογοτεχνίας. Γεννήθηκε στην Πάτρα στα μέσα του 20ού αιώνα και φοίτησε στο Β’ Εξατάξιο Γυμνάσιο Πατρών. Υπηρέτησε στις Ειδικές Δυνάμεις ως έφεδρος Ανθυπολοχαγός στη 1η Μοίρα ΛΟΚ και στο 5/75 ΤΠ/Ν. Σπούδασε Πληροφορική (BcS in MIS), με εξειδίκευση στο Software Πληροφοριακών Συστημάτων. Εργάστηκε επί σειρά ετών στη ΔΕΗ (1975–1985) και αργότερα δίδαξε για είκοσι χρόνια σε ΤΕΙ, ΕΕΣ και ΙΕΚ. Το 1980 ίδρυσε σχολή Πληροφορικής – Οικονομίας – Διοίκησης, ενώ από το 1996 διευθύνει εταιρεία Πληροφορικής.

Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, του Κύκλου Ποιητών, της ΠΕΛ και άλλων λογοτεχνικών και πολιτιστικών φορέων.

Έχει εκδώσει δέκα ποιητικές συλλογές, πολυάριθμα ιστορικά και επιμορφωτικά αφηγήματα, καθώς και εκπαιδευτικά βιβλία πληροφορικής.

Η λογοτεχνική του παρουσία ξεκίνησε το 2005 με τη συλλογή «Στο Λυκαυγές».

Έλλη Λάγιου

Σωτήρης Νικολακόπουλος 🌹