Στο κατάστρωμα αγέρι
σείει το σκαρί
Και τα κύματα θεριεύουν ολοένα,
Πνίγουν τα όνειρα που λαχτάρισα παιδί.
Αγάπη όλο στεναγμό στην όμορφη γη.
Θάλασσα γλυκοφιλούσα μαγεύεις τους νιούς.
Ορμάνε πάνω σου με της τέρψης το θάρρος
Μεθυστικά ταξίδια έχουν για θέλγητρα
Και έρωτα για την πλανεύτρα λευτεριά σου.
Μανάδες πίσω καρτεράνε τα μαντάτα .
Τους κλυδωνισμούς και τους βυθούς σου αγνοούν
Γυναίκες που έχουν για άγκυρα τον λυγμό
Στα ξένα λιμάνια καίει πόθος να βρεθούν.
Θάλασσα, της ψυχής γίνηκες Οδύσσεια
Ορίζοντας που ατενίζω κάθε πρωί
Είναι ευτυχία να ορμώ στο κύμα σου
Στο πρώτο το φως, σε κάθε μου αναπνοή.
Μιλτιάδης Γκάγκος
Συγγραφέας
Comments