Σεντόνια λευκά, διάτρητα
διαφανείς συντροφιές
φαντάσματα αιωρούμενα
στις σκαλωσιές της νυχτερινής
συμφωνίας των αστεριών.
Η Αστάρτη σαν αερικό
ανάμεσα σε αόρατες
σκιές στα τείχη της πόλης
αναζητά το ταίρι της
σε έναν ασταμάτητο,
κυματιστό χορό
της συμπαντικής αρμονίας.
Συνοδοιπόροι της,
οι ‘’θεοί της’’ ανθρωπότητας
ακολουθούν τον νοήμονα
υπ-άνθρωπο σε μια πορεία
διάλυσης του εσώτερου εαυτού.
Βούληση, λόγος και πράξη,
εντολοδόχοι της αμείλικτης
συνέχειας, που πολεμούν
τη διχόνοια ανάμεσα
στην αθάνατη ψυχή
και το θνητό σώμα.
Μαρία Καραθανάση
Commentaires