'ΑΠΕΦΘΗ ΑΓΑΠΗ

Κι αν σε χάσω, θα χαθώ…

Δέσε την καρδιά σου στη δική μου,

άνθος που δεν μαραίνει.

Με φωνή που δεν λυγάει,

αντρειεύει το βόγγυσμα,

με το ανάσασμα της ερωτόπαθης αγάπης.

Βγαίνει από αίμα και πληγές.

Στη σχάση πάνω από τα απομεινάρια

γδέρνουν τα αθώρητα όνειρα.

Γυμνώνονται οι λέξεις, κλυδωνίζονται

σαν φελλοί στην ανεμόδαρτη πνοή.

Με τη φωνή ανάκατη,

πόνο και δάκρυ,

λυγμαίνουσα, αιμορροούσα,

κατατρεμένη με τα σύγνεφα,

με τους αγέρηδες, με τις φορτούνες

κυλά ασίγαστη.

Σκέπη το βλέμμα σου,

γιγαντεύει και κουρνιάζει στην καρδιά

σαν μαρτιάτικη φωλιά,

φλόγα στα απόβαθα της ψυχής,

φούρια στο καρδιοχτύπι.

Η άπεφθη αγάπη ξαφνίζει ζωή,

σμίγει τ´όνειρο

με το ερωτοπλάνταχτο κύμα!!!

Όλγα Τρυφωνίδου Ζώγλη 🌹