ΑΝΙΔΕΟΣ✨

Ανίδεος,

κάτι με έσπρωχνε να περάσω από 'κει κάτω ,

κάτω απ' το μπαλκόνι με τα κόκκινα τριαντάφυλλα,

κάτω απ' το μπαλκόνι μες το δείλι.

Σαν ποίημα , σαν τραγούδι ,

δροσόλουστο λουλούδι στου

ΩΡΑΙΟΥ το βασίλειο ανθούσαν κι όπως ερχόταν η βραδιά μοναδικά μοσχοβολούσαν.

Με τ' άρωμα να πείσουν προσπαθούσαν τις νεαρές μανάδες , που επέμεναν στητά κι

αμάλαγα να κρατήσουν τα στρογγυλά βυζιά τους , να μην αρνούνται να εκτελέσουν το φυσικό τους έργο να θηλάσουν τα νεογνά τους κι όχι να έχουν παραδομένη την τροφή τους μόνο σε γυάλινες μπουκάλες με μεγάλο μπιμπερό.

Τι να σου εξηγήσω φίλε ,

τι να μου εξηγήσεις φίλε ,

δεν μπορείς πια να λες

την γη, γη μου ,

το ποτάμι, ποτάμι μου,

το δέντρο, δέντρο μου,

είναι πια μεγάλη ενοχή τα κτητικά.

Νικόλαος Ζαχαρόπουλος