ΑΝΙΑΤΟ ΠΑΘΟΣ

Με μανία και πάθος

επιδιώξαμε να ζωντανέψουμε

τα όνειρα μας,

να προχωρήσουμε σε ουράνιους δρόμους αγνών προορισμών

Με ανίατο πάθος

ζητήσαμε να φτερουγίσουμε

προς την ελευθερία

του ατέρμονου Σύμπαντος,

ξετυλίγοντας νέες προκλήσεις

και προσδοκίες πρωτόφαντες

μίας καινούργιας ζωής

που γνωρίζει ν' ακροβατεί

επάνω στη μεσοαστρική σκόνη

Με πυρωμένο πάθος

παλέψαμε να σχίσουμε

σε χιλιάδες κομμάτια την σιωπή του απείρου,

εξωθώντας τα μυστήρια του

στ' απώτατα άκρα του

Τώρα η αιώνια άμμος του διαστήματος

τρυπώνει στις σκέψεις μας

και δε τις αφήνει να ησυχάσουν

Κοιτάμε κατάματα τον ήλιο

και πιστεύουμε πως η ελπίδα μας

δεν κατοικεί στο κενό, στο πουθενά

αλλά αναλλοίωτη απλώνεται

επάνω από κάθε διαστρικό μας ταξίδι

(Ποίημα απ' την ανέκδοτη ποιητική συλλογή μου ΜΝΗΜΕΣ ΕΠΟΥΡΑΝΙΩΝ ΣΙΓΜΩΝ)

Χρήστος Ντικμπασάνης