"Αναχώρηση "
Η ώρα της αναχώρησης
πλησιάζει..
Κι είναι σαν να διανοίγεται
το απόστημα της ανοιχτής πληγής
πάνω στις ράγες
της προηγούμενης ζωής σου..
Πονάς μες στην εκκωφαντική σιγή
του μελαγχολικού τοπίου
του Φθινοπώρου
Πονάς...
μα δε βογγάς!
Δεν στο επιτρέπει η συνείδηση
του χρόνου.
Φεύγει το τρένο
και μαζί του οι θύμησες
της πιο γλυκόπικρης σελίδας
του παλιού καλανταριού
Σκόρπιες σαν τα φύλλα
πάνω στις ράγες
της χαλύβδινης τροχιάς
Φύλλα πλατιά...
Φύλλα πράσινα, κίτρινα, άλικα
μα ακόμη χλωρά...
Comments