Στέρεψαν οι λέξεις,
αιωρούνται στον αιθέρα
δίχως βαρύτητα,
περιπλανώμενες πλανεύτρες.
Στέρεψαν οι πράξεις,
προσφορά έναντι ανταλλάγματος,
τον δίπλα στέργουν προσποιητά
για ίδιον όφελος.
Στέρεψαν και οι άνθρωποι, θαρρείς.
Φαίνεται στο βλέμμα
κι επέλεξαν για τούτο να κρυφτούν
πίσω απ' τα προσωπεία τους.
Βούτηξαν ολόκληροι
σε ψεύδη που βολεύουν
κι έμειναν εκεί ασύλληπτα πολύ.
Τον δρόμο τους μοιάζει
να έχουν χάσει,
ούτε το όνομα τους
δεν μπορούν να θυμηθούν,
στη γλυκιά καθώς αφέθηκαν
τη γεύση του λωτού.
Κι απέμεινες μονάχη εσύ,
σε άνυδρους τόπους να βαδίζεις,
γυρεύοντας πηγή που θ' αναβλύσει
το γάργαρο, το δροσερό νερό,
σαν άλλη Αμυμώνη.
Κ.Μπασούρης
Comments