Αηδόνι

Το λαβωμένο, μικρό αηδόνι,

που τραγουδάει στη χαραυγή,

προσμένει μόνο, σαν ξημερώνει,

μια ηλιαχτίδα να ξαναβγεί.

Στέκει μονάχο και ψιθυρίζει

έναν θλιμμένο κι αργό σκοπό

για μιαν αγάπη που ανεμίζει

σαν συννεφάκι στον ουρανό.

Κάθε λυγμό του κάνει τραγούδι

και φτερουγίζει στη ρεματιά,

στο μαραμένο πάει λουλούδι,

είν' η λαλιά του σταλαματιά.

Τη μελωδία του δυναμώνει,

μήπως και γιάνει αυτή η πληγή,

το λαβωμένο, μικρό αηδόνι,

που τραγουδάει στη χαραυγή