Αδέσποτα τα σύννεφα
φαινόταν ζαλισμένα
στη δική τους λεύτερη ανέμιο γεωμετρία,
σε ασυνάρτητες περιπτύξεις
πότε ερωτικές,
πότε πεισματάρες.
Ρομαντισμού ανθέμια
έδειχναν αδιάφορα στα γήινα,
στο λαχάνιασμα του κύματος
στο αγκάλιασμα του με την άμμο,
στην αρχέγονη προφορά των κοχυλιών,
στην αρχέτυπη ανάσα του βότσαλου.
Αδιάφορα στης δύσης το πύρωμα,
στις αγκαλιές και στα χάδια
της μεθυσμένης από έρωτα κόρης,
στους καημούς της ακρογιαλιάς,
στην ευωδιά του ευκάλυπτου,
στον ιδιότυπο συλλαβισμό των φύλλων
στον ίσκιο του πεύκου.
Ένα σύννεφο μοναχικό στου ορίζοντα την άκρη,
από νωρίς το απόβραδο
κρεμάστηκε στου φεγγαριού τις χρυσαχτίνες,
λες σκοπιά φύλαγε ή κάτι καρτερούσε
στη μπασιά της ανατολής,
απόλυτα εχέμυθο.
Είχε ραντεβού με τον αποσπερίτη
να παίξουν κρυφτοφιλήματα.
Comentarios