Αγρύπνια 🌙☀️

Η νύχτα απλώνει

τα αραχνούφαντα πέπλα της

κι ο άνεμος ορμά μαινόμενος ψίθυρος.

Σκορπάει τους παραλογισμούς της μέρας,στ'ανοιχτά παράθυρα της σιγής.

Ξαγρυπνάμε με βλέμματα διάπλατα σαν μικρές εκρήξεις,

συνοδίτες, συνεργοί στο πέρασμά του!

Πλέκουμε όνειρα με χρυσοκλωστές

να τα κρεμάσουμε στην οροφή της προσμονής.

Παιδιάστικα φωτάκια, που δεν σβήνουν ποτέ!

Στήνουμε ράφια από ανάσες για ν'ακουμπήσουμε τα παραμύθια που αγαπήσαμε, εκείνα τα αφελή που τρύπωσαν αθόρυβα μέσα μας!

Με χέρια τρεμάμενα συνθέτουμε τα σπασμένα κομμάτια ενός αμετανόητου κόσμου!Σαν να φτιάχνουμε ψηφιδωτό απ'τον ίδιο πόνο!

Μετακινούμε τ'άστρα ένα ένα δίχως να αγγίξουμε το Φεγγάρι (Πάντα κάτι μένει απρόσιτο)

Κι όταν ο άνεμος κοπάσει πέφτουμε στα μαξιλάρια, αναζητώντας λίγη γαλήνη από ένα όνειρο που δεν ολοκληρώθηκε!

Το πρωί επιστρέφουμε

σ' εκείνον τον ίδιο τόπο.Τον τόπο των σιωπηλών συμβιβασμών! Όπου όλα μοιάζουν όπως χθες, εκτός από τον χρόνο που πρόσθεσε λίγες στιγμές ακόμη!!!

Λαμπρινή Ζαφείρη🌞☀️🌙