Όσο μεγαλώνεις, το βλέπεις καθαρά.
Οι δυνάμεις σ' αφήνουν, μα η ψυχή χαμογελά!
Άσπρισαν τα μαλλιά σου, οι ρυτίδες φάνηκαν πιο αισθητά.
Γέρασες μα νέος μέσα σου, μένεις βαθιά.
Ίσως να ήταν καλό και η ψυχή, κάποια στιγμή και αυτή να γεράσει.
Σαν την εμφάνιση σου, καιρός είναι να της μοιάσει.
Τώρα που βλέπεις στον καθρέφτη, έναν άνθρωπο ηλικιωμένο.
Μην αναρωτιέσαι, 'άλλο πια τι να περιμένω;'
Κάτι ακόμα θα έρθει να σε βρει και την πόρτα σου να χτυπήσει.
Όμως με τέτοια αγέραστη ψυχή, το πάθος το νεανικό, δεν θα σβήσει.
Μακάρι πάλι, να μην γερνούσες στην όψη ποτέ, να έμενες ίδιος.
Νέος στο σώμα και στην ψυχή, αιωνίως.
Όμως τα χρόνια που έχουν περάσει.
Στο σώμα φαίνονται και όχι στην ψυχή που δεν θέλει να γεράσει.
Μα πάλι θα μου πεις, θνητό το σώμα και γερνάει.
Μα είναι Αθάνατη η ψυχή και από χαρά σε χαρά πάει.
Comments