Αγάπη

Αν έπρεπε να πω τι είσαι για μένα,

θα έλεγα γαλήνη, 

αφού της σκέψης μου τ’ ανταριασμένα κύματα ηρεμείς

και της ψυχής τον τάραχο καθησυχάζεις.

Αν έπρεπε να πω τι είσαι για μένα,

θα έλεγα πως είσαι ανάσα, 

αναγκαία, 

σωτήρια, 

ικανή να με φέρει ξανά και ξανά στη ζωή. 

Αν έπρεπε να πω τι είσαι για μένα,

σπίτι θα σε αποκαλούσα, 

εκεί που επιστρέφω στο τέλος κάθε μέρας μου,

εκεί που βρίσκω θαλπωρή. 

Αν έπρεπε να πω τι είσαι για μένα,

στήριγμα θα σε ονόμαζα, 

για όλες τις φορές που όρθια με κρατάς,

όταν του κόσμου οι αδικίες με πληγώνουν. 

Αν έπρεπε να πω τι είσαι για μένα,

θα σ’ έλεγα ελπίδα,

για όλα εκείνα τα αδιέξοδα, 

που άλλους δρόμους μού δίδαξες πως έχουν. 

Αν έπρεπε να πω τι είσαι για μένα,

πίστη θα σε ονόμαζα,

όχι μόνο για εκείνες τις φορές που πίστεψες σε μένα, 

όταν οι δυσκολίες σε παραίτηση με ωθούσαν, 

μα και για εκείνες τις φορές που αναπτέρωσες 

την κλονισμένη πίστη μου στους άλλους. 

Αν έπρεπε να πω τι είσαι για μένα,

θα έλεγα φως πως είσαι,

που στις μουντές μου μέρες τα σύννεφα διώχνεις 

και στο σκοτάδι φέγγεις τα μονοπάτια μου.

Αν έπρεπε να πω τι είσαι για μένα,

αγάπη θα σε φώναζα, 

αγάπη.