Θέλει και η Θάλασσα την δική της ηρεμία και μοναξιά,
την περπατάς με τα πόδια μέσα και ακούς την φωνή της καθαρή,
δεν πονάει τώρα που τα χέρια σταμάτησαν την άνιση μάχη
δροσιάς μαζί της,
ίδρωνε κι αυτή όταν ο καύσωνας έκαιε την ομορφιά της και οι άνθρωποι την "ρουφούσαν " για να
ξεδιψάσουν την καμμένη τους ψυχή,
θέλει και η θάλασσα να θυμώσει,
να σηκώσει πανιά στα βαθιά νερά της με κύμματα ψηλά, να φουρτουνιάσει, να αλλάξει χρώματα για να βγάλει στην ακτή τα απωθημένα της και να βλέπει με καθαρά μάτια τον πλούσιο βυθό της!
Θάλασσα του Χειμώνα μου!
Comments