Έρωτας κεραυνοβόλος 🌹

Ήθελα να ερωτευτώ πάση θυσία. Μπορώ να πω μάλιστα πως πήγαινα και γυρεύοντας.

Και το ήξερες.

Όμως δεν μου προκαλούσες καμία συγκίνηση, μιας και φάνταζες στα μάτια μου ως κάτι άπιαστο.

Κι έτσι, εντελώς στημένα, σκόνταψες πάνω μου.

Με κοίταξες με μία αλλιώτικη ματιά. Σε κοίταξα με μισό μάτι και χωρίς να χάσεις χρόνο με φίλησες.

Νομίζω πως επέλεξες το καλύτερό σου.

Όπως ο κυνηγός διαλέγει τα σκάγια του ανάλογα με το θήραμά του.

Φιλί με γεύση μέντας και αίσθηση δροσιάς και κάψας ταυτόχρονα πάνω στα δικά μου χείλη.

Η γλώσσα γλωσσοδέτης κι ένα ρυάκι να γεμίζει το στόμα με πόθο υγρό.

Έτσι ξαφνικά κι απλά άρχισε ο δικός μου πονοκέφαλος.

Οι σπινθήρες στις κόρες των ματιών σου σκέτο ηλεκτροσόκ που διαπερνά κάθε σπιθαμή του κορμιού μου. Δαγκάνες σταθερές το κράτημα σου. Σκέτη ανατριχίλα το άγγιγμα σου και ακατωσούρες, μαζί μ' ένα έντονο σφίξιμο στο στομάχι. Πεταλούδες κυριεύουν το είναι μου, ζάλη και αστάθεια.

<<Μα τι έπαθε η όρασή μου;>> Μια σκοτοδείνη εμπρός μου, θολούρα και έπειτα όλα γίνονται ροζ.

Έτσι είναι ο έρωτας. Μια ξαφνική αδιαθεσία τυλιγμένη σ' ένα πέπλο ευφορίας.

Αχ έρωτα...

Ιωάννα Σταθοπούλου 🌹