Άλικη σιωπή μικρής κόρης

Η άλικη σιωπή μικρής κόρης

Άλικη σιωπή

η νοτισμένη σιωπή σου

πάνω στον αποκολλημένο πλακούντα

της ελπίδας. 

Και πονάς

μικρή κόρη... πολύ πονάς 

από τις διάσπαρτες διαστίξεις 

του τρυφερού μασητήρα τής ζωής σου.

Μα μη φοβάσαι 

κοίταξε  μονάχα ψηλά  

για να ξανανιώσουν 

τα μελαγχολικά μάτια

της αθωότητας 

τη θέρμη του ήλιου 

αμπαρώνοντας, εν τέλει,

στους κυκεώνες των αλλοφρόνων

καιρών, τα τραύματα τής ανύπαρκτης

σχόλης. 

Αναστασία Νερόλη